Πεζή = (επίρρημα): με τα πόδια.πραγματικότητα = αυτή η στιγμή που διαβάζεις αυτό το πράγμα).
Κυκλοφορώ πεζή και προσπαθώ να αντιλαμβάνομαι και να αφομοιώνω τα πράγματα γύρω μου, ορατά και αόρατα, κραυγαλέα και δυσδιάκριτα, ό,τι αποτελεί κάθε φορά την πραγματικότητά μου. Με κάνει να νιώθω καλά (όταν κοιτάω τα παπούτσια μου και πέφτω πάνω στους περαστικούς είναι κακό σημάδι). Όσο μονότονη και επαναλαμβανόμενη κι αν είναι η καθημερινή μας διαδρομή, τόσο μοναδική είναι ταυτόχρονα, η
πραγματικότητα του τώρα δεν είναι η ίδια με το τι είδα χτες, κι ούτε θα ξανάρθει, γι' αυτό ας σταθώ μια στιγμή,
ας επιβραδύνω έστω, κι ας ρουφήξω μια λεπτομέρεια εδώ, μια ασημαντότητα εκεί, πριν στροβιλιστούν, ποδοπατηθούν, αλλάξουν, εξαϋλωθούν, στην επόμενη ριπή του φθινοπωρινού αέρα. Δάσκαλος μου ο ποιητής: What is this life if, full of care,
We have no time to stand and stare.
No time to stand beneath the boughs
And stare as long as sheep or cows.No time to see, when woods we pass,
Where squirrels hide their nuts in grass.
No time to see, in broad daylight,
Streams full of stars, like skies at night.
No time to turn at Beauty's glance,And watch her feet, how they can dance.
No time to wait till her mouth can
Enrich that smile her eyes began.
A poor life this if, full of care,
We have no time to stand and stare.
("Leisure", by Wm. Henry Davies)
Ο Wm. Henry Davies (1871-1940) θεωρείται ο ποιητής των αλητών. Γεννημένος στο Newport της Ουαλίας, ο Davies πήγε στην Αμερική κι έζησε ως αλήτης και τυχοδιώκτης (μέχρι και το ίδιο του το πόδι έχασε προσπαθώντας να λαθρεπιβιβαστεί σ'ένα τρένο). Επέστρεψε στην Αγγλία όπου συνέχισε να ζει στο δρόμο, τυχοδιωκτικά. Έγραφε πάντα ποίηση, και κάποια στιγμή αποφάσισε να εκδώσει βιβλίο με δικά του έξοδα, πράγμα που έκανε με κάποια λίγα λεφτά που μάζεψε στην επαιτεία (σκεφτείτε το την επόμενη φορά που θα προσπεράσετε έναν ζητιάνο) . Ένα αντίγραφο αυτής της πρώτης του δουλειάς, A Soul's Destroyer, έπεσε στα χέρια του George Bernard Shaw, κι από εκεί ξεκίνησε η ανακάλυψη του Davies (εγώ τον ανακάλυψα ακούγοντας το πιο πάνω ποίημα σε τηλεοπτική διαφήμηση για ασφάλειες ζωής ή για τράπεζα (ευτυχώς δε θυμάμαι ακριβώς!), ω, η ειρωνεία, we're living in the Iron-y Age!)
Ο Wm. Henry Davies (1871-1940) θεωρείται ο ποιητής των αλητών. Γεννημένος στο Newport της Ουαλίας, ο Davies πήγε στην Αμερική κι έζησε ως αλήτης και τυχοδιώκτης (μέχρι και το ίδιο του το πόδι έχασε προσπαθώντας να λαθρεπιβιβαστεί σ'ένα τρένο). Επέστρεψε στην Αγγλία όπου συνέχισε να ζει στο δρόμο, τυχοδιωκτικά. Έγραφε πάντα ποίηση, και κάποια στιγμή αποφάσισε να εκδώσει βιβλίο με δικά του έξοδα, πράγμα που έκανε με κάποια λίγα λεφτά που μάζεψε στην επαιτεία (σκεφτείτε το την επόμενη φορά που θα προσπεράσετε έναν ζητιάνο) . Ένα αντίγραφο αυτής της πρώτης του δουλειάς, A Soul's Destroyer, έπεσε στα χέρια του George Bernard Shaw, κι από εκεί ξεκίνησε η ανακάλυψη του Davies (εγώ τον ανακάλυψα ακούγοντας το πιο πάνω ποίημα σε τηλεοπτική διαφήμηση για ασφάλειες ζωής ή για τράπεζα (ευτυχώς δε θυμάμαι ακριβώς!), ω, η ειρωνεία, we're living in the Iron-y Age!)
The sidewalks are full of love's lonely children, the sidewalks are full of love's ugly children,the end, που είπε κι ένας άλλος ποιητής...
4 σχόλια:
ο ποιητής μού είναι αγνωστος,το ποιήμά του παντως,θαυμάσιο..
χαίρομαι που σας αρέσει :))
no time to stare..
μου θυμίζει τη "Βραδύτητα" του Κούντερα, ένα έργο όχι της λαμπρής τσέχικης εποχής του, αλλά της φθίνουσας (αν μπορούμε να το πούμε) γαλλικής.
Τέλειωσαν λέει, δεν υπάρχουν πια οι τρελλοί, οι αλήτες που γύριζαν από μύλο σε μύλο, ξαπλωναν και μιλούσαν με τον καλό θεό..
...και το σχόλιό σας witch (αφού τον αναφέρατε τον Μίλαν θα δηλώσω κι εγώ ντροπαλά φαν του) μου θυμίζει τον "Κνουλπ" του Έσσε, τον αλήτη που γύριζε από μύλο σε μύλο όπως λέτε, κοιμόταν στους αχυρώνες μιλώντας μα τον καλό θεό:), σας προκαλώ να το διαβάσετε χωρίς να κλάψετε στο τέλος
Δημοσίευση σχολίου