Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατάω ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
11 σχόλια:
Πολύ όμορφο!!!!
Καλή βδομάδα εύχομαι:))
επίσης Έλενα:)
:)
καλημέρα αγαπητη,
μου λείψατε :)
Μάγια:)
Μάγισσα γιου του:)
να οι αντιστάσεις που λέγαμε :)
sadigi:)
καλησπερα
ετσι παντα ενα φως μας κανει να αναθεωρησουμε την ροτα της ζωης
σημ.επιτρεψε μου να σε καλεσω αν θελεις και εσυ εδω
http://keeponblogging.forumotion.com
Όμορφο και όμορφη φωτό!
Ο συνδιασμός του ποιήματος με την εικόνα και τον τίτλο είναι άψογος!μπράβο, Heart n Soul,πάντα τέτοια!
Τατ-Κατ
skouliki εύχομαι πάντα δρόμους φωτεινούς. ευχαριστώ για την πρόσκληση, θα περάσω.
kiki:)
Τατ-Κατ, πάντα με την καλή κουβέντα:)
Δημοσίευση σχολίου