Ξυπνήσα και το χιονάκι με περίμενε υπομονετικά έξω από το παράθυρό μου, να το δω, να το καμαρώσω. Κι έτσι απλά, η τσαγκαροδευτέρα έγινε χαμογελαστή Δευτέρα. Βγήκα, με τη τσίμπλα στο μάτι ακόμα και τις παντόφλες, να το κοιτάξω από πολύ κοντά, τόσο αφράτο, ούτε η καλύτερη μαρέγκα του Escoffier δε θα πιανε μπάζα μπροστά του. And I think to myself, what an edible wooorld..
12 σχόλια:
Εξαιρετικός τίτλος!
Ρίξε μια αφράτη μπαλιά και για μας!
Θέλω χιόνι λέμεεεεεεε (και καμιά μαρέγκα, αλλά αυτό μπορώ να το φροντίσω χε χε χε)
χεχε, heart..
όλα πλέον τα βλέπετε edible! δεν έχετε αφήσει πράμα :)
Jua δεν έχουμε άλλοοο:( όλη η Αγγλία χαμός, εμείς σήμερα τίποτα!
Elie κι εγώ θέλωωω! (κι απ'τα δύο:)
Μάγισσα, πώς το ξερα ότι θα μου τη λέγατε;:)) πράμα, πράμα!:)
heart, χαίρομαι που χαίρεσαι :))
What a nice point
of U!
Heart,τελικά σας το έστρωσε αφράτο αφράτο!
Έτσι κάνεις και το γεύεσαι-όταν ήμουν μικρή δοκιμάζαμε και λίγο,αν και όποτε χιόνιζε στο χωριό μου.Εδώ το έχουμε γευτεί για μέρες,κάποτε κι εβδομάδες-φοβερή εμπειρία για μένα.
Φιλιά!
Marilena, Isidora, :)))
Eleni, κι εσείς το δοκιμάζετε; ε πείτε το της μάγισσας που με κοροϊδεύει:) θέλω κι άλλο!
WOW! Και για το χιονακι και για τις φωτός και για τις μαρέγκες!!!
Πρωινές ομορφιές. Μέρα καλή
OMOΡΦIEEEES!!!!
Κική, οι μαρέγκες αφιερωμένες:)
Λάκη Φ, καλησπέρα:)
Φαραόνα, εσείς δεν δικαιούστε να ζηλέψετε:)
Δημοσίευση σχολίου