...εδώ, στην νοτιότερη άκρη της ηπειρωτικής Ευρώπης, συναντιέται το Αιγαίο, με το Ιόνιο και το Κρητικό πέλαγος, εδώ οι αρχαίοι μου πρόγονοι βάλανε την είσοδο του Άδη, εμένα όμως η ψυχή μου καθώς στεκόμουν στην κόχη κι ατένιζα το χάος, πέταγε ψηλά, ψηλά...
οικοδομικά υλικά για το σενιάρισμα του φάρου (τον φωτογράφισα διπλωματικά για να μη φαίνονται αι εργασίαι) μια που μόνο από θαλάσσης μπορούν να μεταφερθούν
Heart και τώρα μάθημα μυθολογίας:Ο Αχέρων(χωρίς χαρά)ποταμός βρίσκεται στην Ήπειρο,διασχίζει Θεσπρωτία,Πρέβεζα,γι΄άλλο νομό δε γνωρίζω.Εκεί περνούσαν οι ψυχές από τη μια όχθη στην άλλη με το πορθμείο του χάροντα με αμοιβή έναν οβολό.Οδηγούνταν στη λίμνη Αχερουσία,που βρίσκονταν τα έγκατα του Άδη.Αυτή η δοξασία επικρατεί ακόμη μέχρι σήμερα στη λαϊκή μας παράδοση(π.χ.σε πολλά χωριά βάζουν στο στόμα του νεκρού ένα νόμισμα για πληρωμή του χάρου).
Κάποια στιγμή προσπαθήσαμε κι εμείς να κάνουμε την πεζοπορία προς το Ταίναρο αλλά... φτάσαμε στο τέλος του δρόμου και δεν βρίσκαμε το μονοπάτι. Χάσαμε...
Eleni, τι περίεργο, έχω καταγωγή και από τα δύο αυτά μέρη και το καθένα διεκδικεί την είσοδο! ευχαριστώ για την έρευνα! Zambia ευχαριστώ για το λινκ! Kikitri χαίρομαι :) elie ναι! ελπίζω να ξαναπάτε και να το βρείτε. Στην ταβέρνα τουλάχιστον φάγατε; πολύ καλή:) butterfly, έτσι ακριβώς:)
Μου αρέσει το πολύτιμο πληροφορίες που παρέχετε σε άρθρα σας. Θα σελιδοδείκτη ιστολόγιό σας και ελέγξτε και πάλι εδώ τακτικά. Είμαι αρκετά σίγουρος ότι θα μάθει πολλά νέα πράγματα εδώ! Καλή τύχη για την επόμενη!
Κοιτάω όλα αυτά τα κουτάκια εδώ από κάτω που καλούμαι να συμπληρώσω και σκέφτομαι: ταινίες, μουσική, βιβλία...Οι στάνταρ κατηγορίες στις οποίες κατατάσσουμε και κατατασσόμαστε, στις συγκεκριμένες σύγχρονες κοινωνίες τουλάχιστον, ακόμα κι όταν συναντάς κάποιον κατά πρόσωπο, όχι μόνο ηλεκτρονικώς, οι ίδιες ερωτήσεις. Σκέφτομαι ότι ο παππούς μου για παράδειγμα δε θα μπορούσε να συμπληρώσει κανένα από τα κουτάκια, δεν πήγε ποτέ σινεμά, δεν άκουγε, έτσι δεν άκουσε ποτέ μουσική, δεν ήξερε να διαβάζει κι έτσι δε διάβασε ποτέ κανένα βιβλίο. Ήταν όμως σοφός, γεμάτος αγάπη κι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Κρίθηκε, αξιολογήθηκε και αγαπήθηκε από τις πράξεις του, το χαμόγελό του, τα παιχνιδιάρικα μάτια του, την αγάπη του, όχι από τα ρούχα, τα σοφιστικέ βιβλία, τα μουράτα συγκροτήματα, τις κουλτουρέ ταινίες. Εύχομαι να το θυμάμαι και να το εφαρμόζω κάθε μέρα και με κάθε άνθρωπο που συναντάω, εδώ ή αλλού. Προς το παρόν, ας πουλήσω μούρη
19 σχόλια:
Η μία πιο ενδιεφέρουσα από την άλλη!
Όλα τα λεφτά ο φάρος.
Οι μπλε ράγες τι μετέφεραν;-μεταφέρουν;
Heart,πολύ όμορφες φωτογραφίες!
Συμφωνώ,πως σ΄ένα τέτοιο μέρος αγναντεύοντας το πέλαγος,ο νους κι η ψυχή πετάει ψηλά.
Αλήθεια,δεν ήξερα την εκδοχή για τις πύλες του Άδη.Δεν τις τοποθετούσαν στον Αχέροντα;
οικοδομικά υλικά για το σενιάρισμα του φάρου (τον φωτογράφισα διπλωματικά για να μη φαίνονται αι εργασίαι) μια που μόνο από θαλάσσης μπορούν να μεταφερθούν
ελένη πού είναι ο ποταμός Αχερόντας;
Heart και τώρα μάθημα μυθολογίας:Ο Αχέρων(χωρίς χαρά)ποταμός βρίσκεται στην Ήπειρο,διασχίζει Θεσπρωτία,Πρέβεζα,γι΄άλλο νομό δε γνωρίζω.Εκεί περνούσαν οι ψυχές από τη μια όχθη στην άλλη με το πορθμείο του χάροντα με αμοιβή έναν οβολό.Οδηγούνταν στη λίμνη Αχερουσία,που βρίσκονταν τα έγκατα του Άδη.Αυτή η δοξασία επικρατεί ακόμη μέχρι σήμερα στη λαϊκή μας παράδοση(π.χ.σε πολλά χωριά βάζουν στο στόμα του νεκρού ένα νόμισμα για πληρωμή του χάρου).
Συγνώμη,αν έγινα μακάβρια.
Μιας και μας θύμισε η Ελένη τον Αχέροντα, σου στέλνω κάτι που βρήκα:
http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=1614
Αντε πάλι, μας ταξίδεψες. Μπράβο heart
Κάποια στιγμή προσπαθήσαμε κι εμείς να κάνουμε την πεζοπορία προς το Ταίναρο αλλά... φτάσαμε στο τέλος του δρόμου και δεν βρίσκαμε το μονοπάτι. Χάσαμε...
Ομορφια...γαλαζια ομορφια...ως εκει που φτανει το ματι...κι ως εκει που φτανει η ψυχη...
Eleni, τι περίεργο, έχω καταγωγή και από τα δύο αυτά μέρη και το καθένα διεκδικεί την είσοδο! ευχαριστώ για την έρευνα!
Zambia ευχαριστώ για το λινκ!
Kikitri χαίρομαι :)
elie ναι! ελπίζω να ξαναπάτε και να το βρείτε. Στην ταβέρνα τουλάχιστον φάγατε; πολύ καλή:)
butterfly, έτσι ακριβώς:)
Απλά υπέροχο ετούτο το φωτογραφικό ταξίδι. Μέρα καλή:)
Λάκη, ευχαριστώ!:)
Τι όμορφο σημείο!
wow!!!εκει δεν πηγα!φανταστικά!
δασκάλα, με είδατε που σας χαιρετούσα;;; :))
cook, μέχρι πού φτάσατε;
Η ομορφιά του των σημείων σου,γεμίζει το μάτι και χορταίνει την ψυχή...Είσαι πολύ τυχερή!
φίλη πανκρόκερ, ναι!
Μου αρέσει το πολύτιμο πληροφορίες που παρέχετε σε άρθρα σας. Θα σελιδοδείκτη ιστολόγιό σας και ελέγξτε και πάλι εδώ τακτικά. Είμαι αρκετά σίγουρος ότι θα μάθει πολλά νέα πράγματα εδώ! Καλή τύχη για την επόμενη!
Δημοσίευση σχολίου