ο Μάης είναι ο ομορφότερος μήνας...

...(για να παραφράσω τον ποιητή), σε τούτο δω το μέρος. Τα αγριολούλουδα μπλέκουν με τα λουλούδια που φυτεύει παντού ο δήμος και σε τυφλώνουν με τα εκρηκτικά τους χρώματα, ειδικά αν σκάσει μύτη ο ήλιος, είναι αδύνατο να φωτογραφήσω το κατακίτρινο dandelion είναι τόσο φωτεινό που δε βγαίνει καλό στη φωτογραφία, σα να προσπαθούσα να φωτογραφήσω τον ήλιο! Τα πάντα είναι αλλοιώτικα, το φως, ο αέρας, τα ζουζούνια, τα φύλλα στα δέντρα τόσο καινούρια, τόσο τρυφερά, ακόμα με το χνούδι τους, σαν νεοσσοί. Οι άσπρες και ροζ κερασιές άρχισαν μόλις να ρίχνουν τα πέταλά τους με τη παραμικρή ευκαιρία κι ώρες ώρες περπατάς μέσα σε μια βροχή από ροδαλό κομφετί κι ονειρεύεσαι. Με συγκινεί το σπασμένο δέντρο που ενώ σχεδόν ξεριζωμένο, κάθε χρόνο γεμίζει με λουλούδια. Ακόμα και το ποτάμι είναι μπλε, σα θάλασσα. Τα ρουφάω όλα με όλες μου τις αισθήσεις, ξέρω δε θα κρατήσουν πολύ. Η λέξη μάγια θα 'πρεπε να βγαίνει από το Μάης..

update: Ανοιξιάτικοι στίχοι του Σικελιανού που μου έστειλε η eleni, την ευχαριστώ:

Kαι να, φουντώνει η άνοιξη! Το νέο μπουμπούκι δένει.......... ...... .... .... .....Οι ίσκιοι αλαφρώνουνε, οι αυγές και η πελαγίσια ριπή ανασταίνει τ΄αφρολούλουδα στα διάφανα τετράβαθά της πλάτια, από τη μια ως την άλλη νύχτα ανοίγονται, σκεπάζονται, ψηλά τα μονοπάτια.....