Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
never put on your skin what you wouldn't put in your mouth
Πληροφορίες
- heart n soul
- Κοιτάω όλα αυτά τα κουτάκια εδώ από κάτω που καλούμαι να συμπληρώσω και σκέφτομαι: ταινίες, μουσική, βιβλία...Οι στάνταρ κατηγορίες στις οποίες κατατάσσουμε και κατατασσόμαστε, στις συγκεκριμένες σύγχρονες κοινωνίες τουλάχιστον, ακόμα κι όταν συναντάς κάποιον κατά πρόσωπο, όχι μόνο ηλεκτρονικώς, οι ίδιες ερωτήσεις. Σκέφτομαι ότι ο παππούς μου για παράδειγμα δε θα μπορούσε να συμπληρώσει κανένα από τα κουτάκια, δεν πήγε ποτέ σινεμά, δεν άκουγε, έτσι δεν άκουσε ποτέ μουσική, δεν ήξερε να διαβάζει κι έτσι δε διάβασε ποτέ κανένα βιβλίο. Ήταν όμως σοφός, γεμάτος αγάπη κι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Κρίθηκε, αξιολογήθηκε και αγαπήθηκε από τις πράξεις του, το χαμόγελό του, τα παιχνιδιάρικα μάτια του, την αγάπη του, όχι από τα ρούχα, τα σοφιστικέ βιβλία, τα μουράτα συγκροτήματα, τις κουλτουρέ ταινίες. Εύχομαι να το θυμάμαι και να το εφαρμόζω κάθε μέρα και με κάθε άνθρωπο που συναντάω, εδώ ή αλλού. Προς το παρόν, ας πουλήσω μούρη
Hearts On The Road (Don't tread on me)
18 σχόλια:
πολύ ωραίες φωτογραφίες...ειδικά η πρώτη!
αλήθεια, τι είναι αυτά που "κρέμονται" από τα παράθυρα;
(βλέπω η μελέτη του μάνουαλ είχε αποτελέσματα, εύγε!)
μπα το πέταξα στην άκρη το μάνιουαλ η ανυπόμονη:) Με τόσο σκότος ήθελα άλλη ρύθμιση, ή τρίποδο, ή κάτι τέλος πάντων, αλλά αφήνω τα advanced κόλπα γι αργότερα:) Τα "κρεμαστά" νομίζω είναι απλά ο φωτισμένος τοίχος που φαίνεται περίεργος, ε, συγνώμη, ήθελα να πω είναι ένα ειδικό εφέ που δεν μπορώ να αποκαλύψω ;Ρ
Εξαιρετικές φωτογραφίες.
Εκπνέουν μια ιδιαίτερη αίσθηση μυστηρίου.
Πολύ ωραία και η αφαίρεση στις δυο τελευταίες.
tres artistique :) τις είδε η deli?
vanessa, καλωσήρθες κι ευχαριστώ, τέτοιο κομπλιμέντο και από μια καλλιτέχνιδα! Ναι, σας επισκέφθηκα η περίεργη, και είδα τους πίνακές σας, μου άρεσαν πολύ, δεν είναι από υποχρεωτική ανταπόδωση κομπλιμέντου που το λέω, μου άρεσαν πραγματικά πολύ!
witch να πάτε να τους δείτε κι εσείς. Λέτε η deliδασκάλα να νιώσει περήφανη για μένα?:)
χριστός ανεστη γλυκια μας heart :)
...μα γιατί τόση σκοτεινιά;...ανοιξη εδώ...βαλτε ένα κόκκινο,ενα κίρινο,ενα φουξια :))
φιλιάαααα
Η Deli μόλις τις βλέπει με ανοιχτό στόμα και νιώθει περήφανη. Τι το θες το manual χρυσή μου; Κάνε τη δουλειά σου έτσι, ψάχνοντας. Άσε το φακουδάκι σου ανοιχτό στις νυχτερινές για λίγο περισσότερο φως αν το επιθυμείς, αν κι εμένα μ΄αρέσουν έτσι μυστηριακές...
Xα χα, η αδελφούλα μου πάντα λάτρευε τα παρδαλά χρώματα!! Είναι άλλωστε τόσο εξωστρεφής!
Εμένα μου αρέσει το βρεττανικό μυστήριο κι έτσι πραγματικά απόλαυσα τις σκοτεινές φωτό...Βρεττανικό δεν είναι; :)
Μ΄αρέσουν πολύ οι φωτογραφίες σου,πιο πολυ η 2η και η 3η.Δεν ασχολούμαι καθόλου με φωτογραφία,αυτή τη στιγμή ούτε μηχανή δεν έχω,την παραχώρησα στις κόρες.
Αληθώς Ανέστη cookίτσα! Μόλις μαρτυρήσατε το επόμενο ποστ! Θα είναι εκτυφλωτικό!:)
Δασκάλααααα!:))
betty blue, βρετανικότατες:)
eleni, σ'αρέσουν, πόσο χαίρομαι! Εσείς πού καιρός για φωτογραφίες, εσείς έχετε νέο επάγγελμα τώρα!
kisses σε όλες:)
Ασχολούμαικαι με τη ζωγραφική.Κάνω πίνακες και το καλοκαίρι στην παραλία ζωγραφίζω σε πέτρες μεμονωμένα θέματα από αγαπημένους ζωγράφους.
eleni πότε θα μας τα δείξετε?
Όταν καταφέρω να ασχοληθώ με τη φωτογραφία ή αλλιώς όταν μας επισκευτείτε κάποια στιγμή.
eleni θα...θυσιαστώ για χάρη της τέχνης:)
Αχ,dear Heart,μη με...κοροιδεύετε.Η τέχνη μου δεν είναι υψηλή και επαγγελματική,αλλά είναι κάτι που από μικρή μ΄ευχαριστούσε.Τώρα όμως μπόρεσα, με τη βοήθεια πολλών βιβλίων,ν΄ασχοληθώ πιο πολύ αφού οι κόρες μου έφυγαν για σπουδές.
να σας κοροϊδεύω??? μα τι λέτε? να σας ζηλεύω για την ζωντάνια, τη δημιουργικότητα και την ενεργητικότητά σας, για το ότι βάζετε σε εφαρμογή αυτά που οι περισσότεροι από μας ποθούμε αλλά δεν κάνουμε, ναι, πολύ!
Αγαπητή μου,ήρθαν έτσι τα πράγματα,ώστε να μην ασχολούμαι, παρά ελάχιστα,μέ τα νομικά ,που σπούδασα,άσε που δε μου αρέσουν καθόλου(επαγγελματικός προσανατολισμός μηδέν στα χρόνια μου).
Κάνω λοιπόν κάτι που το ευχαριστιέμαι,όποια ώρα θέλω,ιδίως το βράδυ...τα είπαμε!
eleni δενξέρω αν τα πράγματα είναι διαφορετικά τώρα αλλά κι εγώ το ίδιο σχόλιο θα κάνω για μένα, ποιος επαγγελματικός προσανατολισμός? ο μόνος που ξέραμε ήταν οι γονείς κι οι συγγενείς που σε συμβούλευαν να γίνεις "γιατρός" κι αν έριχναν λίγο νερό στο κρασί τους, "δικηγόρος" ή "αρχιτέκτονας". Για τα αγόρια δεν ξέρω αλλά όλα τα κορίτσια ήθελαν να γίνουν "ψυχολόγος". Μετά το επόμενο ήταν το "μηχανογραφικό":έπρεπε να δηλώσεις όλες τις σχολές, μπας και περάσεις κάπου και κατέληγες αντί για νομική πχ. μαιευτική πχ. Ίσως μερικές τέτοιες λοταρίες να βγήκαν και σε καλό! Πάντως κάνετε ό,τι καλύτερο, αυτά που φχαριστιέστε:)
Δημοσίευση σχολίου