Η ευχή των ημερών

Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας,
περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μή μοι δως.

Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης,
χάρισαί μοι τω σω δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα,
και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου,
ότι ευλογητός ει, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ανάλυση της ευχής, εδώ: π. Αλέξανδρος Σμέμαν - Η ευχή του Οσίου Εφραίμ του Σύρου, από το βιβλίο «Μεγάλη Σαρακοστή», εκδόσεις «Ακρίτας».

"Όλη η αγριότητα της ερήμου καθρεφτίζεται στήν απεικόνιση του κορυφαίου νηπτικού πατέρα της Συρίας. Κοντά του, στο ερημητήριό του, κοντά στην Έδεσσα της Συρίας, κατέφθαναν πλήθος μαθητών και επισκεπτών, για να ακούσουν τα μελίρρυτα λόγια του. Τα ασκητικά του συγγράμματα μεταφράσθηκαν στα ελληνικά από τη συριακή και γνώρισαν μεγάλη διάδοση. Εξεδήμησε το 373. Εικονίζεται γέρων σπανός, έχων ολίγα γένεια, φορών σκέπασμα (Διονύσιος εκ Φουρνά). " (πηγή εδώ)

Να προσθέσω μόνο ότι οι λέξεις που με συγκινούν ιδιαίτερα στην ευχή, είναι οι "χαρισαί μοι" και "δώρησαί μοι". Χάρη ζητάμε, δωρεά. Κι έτσι όπως δωρεάν λαμβάνουμε, δωρεάν ας δίνουμε κιόλας.