Τι σχέση μπορούν να έχουν τα χαρούπια με τα διαμάντια; Κι όμως έχουν! Ανακάλυψα με μεγάλο ενθουσιασμό, γιατί μ' αρέσουν πολύ αυτές οι ανακαλύψεις, την ετυμολογία της λέξης "καράτι": προέρχεται από την λέξη "κεράτιον" που σημαίνει χαρουποκέρατο. Τα παλιαααά χρόνια (είναι ο επιστημονικά ακριβής προσδιορισμός:) οι σπόροι του χαρουποκέρατου, λόγω της ομοιομορφίας τους, ήταν τα βαρίδια στις ζυγαριές όπου ζύγιζαν τους πολύτιμους λίθους. Καλό; Τελικά η έννοια του ευτελούς και του πολύτιμου είναι θέμα ορισμού, όπως τόσα άλλα..
10.30μ.μ. και διαβάζω το βιβλίο μου στην αυλή με...φυσικό φως, παρά τη συννεφιά (οι φωτό βγήκαν πιο σκούρες). Κι η μέρα όλο και μεγαλώνει! Εδώ στα βόρεια, οι καλοκαιρινές μέρες μας αποζημιώνουν για τις χειμωνιάτικες, που σκοτεινιάζει από τις 4μ.μ. Ελπίζω να σας δείξω κάτι καλύτερο στις 21, τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου..
Κοιτάω όλα αυτά τα κουτάκια εδώ από κάτω που καλούμαι να συμπληρώσω και σκέφτομαι: ταινίες, μουσική, βιβλία...Οι στάνταρ κατηγορίες στις οποίες κατατάσσουμε και κατατασσόμαστε, στις συγκεκριμένες σύγχρονες κοινωνίες τουλάχιστον, ακόμα κι όταν συναντάς κάποιον κατά πρόσωπο, όχι μόνο ηλεκτρονικώς, οι ίδιες ερωτήσεις. Σκέφτομαι ότι ο παππούς μου για παράδειγμα δε θα μπορούσε να συμπληρώσει κανένα από τα κουτάκια, δεν πήγε ποτέ σινεμά, δεν άκουγε, έτσι δεν άκουσε ποτέ μουσική, δεν ήξερε να διαβάζει κι έτσι δε διάβασε ποτέ κανένα βιβλίο. Ήταν όμως σοφός, γεμάτος αγάπη κι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Κρίθηκε, αξιολογήθηκε και αγαπήθηκε από τις πράξεις του, το χαμόγελό του, τα παιχνιδιάρικα μάτια του, την αγάπη του, όχι από τα ρούχα, τα σοφιστικέ βιβλία, τα μουράτα συγκροτήματα, τις κουλτουρέ ταινίες. Εύχομαι να το θυμάμαι και να το εφαρμόζω κάθε μέρα και με κάθε άνθρωπο που συναντάω, εδώ ή αλλού. Προς το παρόν, ας πουλήσω μούρη