καρκινοσπιτόγατος

Αυτή, (γιατί να το κρύψομεν άλλωστε;) είμαι εγώ. Με το που πιάσανε οι ψύχρες, τα πρωτοβρόχια (αν και εδώ είναι μάλλον συνεχοβρόχια, αλλά λέμε τώρα), το σουρούπωμα από τις πέντε (ειδικά μετά την αλλαγή της ώρας είναι επίσημο πια), τα πορτοκαλοκόκκινα σκηνικά σε γη και ουρανό, μ' έπιασε και μένα: αγοράζω χρυσάνθεμα για το βάζο.

Φέρνω το έξω μέσα: βελανίδια, κουκουνάρια, μανιτάρια, γκυ (ή μήπως είναι ου; θα σας γελάσω), φλοιούς, ξερόφυλλα και τ' ανακατεύω με μήλα, αχλάδια και μανταρίνια στο καλάθι που μέχρι πρότεινος κοίμιζε ανανάδες.

Σιγοβράζω ξερά φρούτα (βερύκοκα, σύκα, χουρμάδες, δαμάσκηνα) με μήλα κι αχλάδια, με ξύλα κανέλας και γαρύφαλλα και πορτοκαλόφλουδα, ή με εσάνς αμύγδαλου (πάει εξαίσια με τα βερύκοκα) για πιο αμαρέττο καταστάσεις, ή με Pimm's Winter για λίγο kick. Καρφώνω γαρύφαλλα (μοσχοκάρφια) σε πορτοκάλια για να γίνουν αρωματικά pomander. Αλλάζω τη φωτογραφία του desktop από παραλία σε δάσος. Φτιάχνω τσάι honey-lemon-ginger (τρίβω φρέσκια ρίζα τζίντζερ και σκεπάζω με βραστό νερό, αφήνω 5 λεπτά, ανακατεύω με μπόλικο μέλι και φρεσκοστιμμένο χυμό λεμονιού και πίνω αυτό το θεσπέσιο γλυκοξινοπιπεράτο νέκταρ). Προσπαθώ να μη φτιάξω τις 37 παραλλαγές μηλόπιτας και pumpkin pie που θέλω. Ή το pear and ginger cake. Τουλάχιστον όχι κάθε μέρα! Κρύβω στα καλοριφέρ μπαμπάκια ποτισμένα με αιθέρια έλαι μανταρινιού και κανέλας. Μπορεί να είμαι καβουρόπαιδο του καλοκαιριού και της θάλασσας, αλλά δεν θα αφήσω τον χειμώνα να πάει χαμένος. Χιόνια πολλά!

these are a few of my favourite things

Τσαγκαροδευτέρα και λίγο μιούζικαλ μας χρειάζεται (και με την αφορμή της μαγισσοπρόσκλησης, και για τη Στ... που της άρεσε όταν ήταν μικρή (είδες τι θυμάμαι?)

Raindrops on roses and whiskers on kittens
Bright copper kettles and warm woolen mittens
Brown paper packages tied up with strings
These are a few of my favorite things
Cream colored ponies and crisp apple streudels
Doorbells and sleigh bells and schnitzel with noodles
Wild geese that fly with the moon on their wings
These are a few of my favorite things
Girls in white dresses with blue satin sashes
Snowflakes that stay on my nose and eyelashes
Silver white winters that melt into springs
These are a few of my favorite things
When the dog bites When the bee stings
When I'm feeling sad I simply remember my favorite things
And then I don't feel so bad

Ακούμε, τι άλλο; (είδες που λέω την αλήθεια ότι δεν μπορώ να διαλέγω?)
http://www.youtube.com/watch?v=LUno0WNot5U
http://www.youtube.com/watch?v=3KdqC-4UxTw
http://www.youtube.com/watch?v=2XwM9ohIo4A
http://www.youtube.com/watch?v=-YCqzLfRhbQ

Φθινοπωρινή βόλτα, Lake District

χωρίς λόγια...

Κκκρρρααατς!

...έκανε το μαχαίρι με το που βυθίστηκε στο φρεσκοψημένο καρβέλι! Τέτοιο ψωμί δεν έχω ξαναφτιάξει, κι έχω φτιάξει πάρα πολλά, μπιλίβ μι. Το μυστικό είναι...τεμπελιά! Άστο ήσυχο! Μη το ζουλάς! Και υπομονή. Ξεκίνα την προηγούμενη μέρα. Είναι τόσο απλό, τόσο αλλιώτικο και το αποτέλεσμα μοναδικό. Σαν να αγόρασες ψωμί από μουράτο παριζιάνικο φούρνο. Κόρα απίστευτα τραγανή. Ψύχα με όψη γραβιέρας. Καμμία σχέση με το σύνηθες αποτέλεσμα του σπιτικού ψωμιού που είναι συνήθως σαν κέικ (sponge). Τι άλλο πια να σας πω για να σας πείσω; Δεν μένει παρά να δείτε τα παρακάτω link. To αρχικό άρθρο στους

New York Times: http://www.nytimes.com/2006/11/08/dining/08mini.html

http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=950DE7D6113FF93BA35752C1A9609C8B63
μαζί με βιντεοκλιπ για τους οπτικοακουστικούς τύπους: http://www.nytimes.com/2006/12/06/dining/06mini.html?_r=2&em&ex=1165640400&en=a20b30d28e78ed2d&ei=5087%0A&oref=slogin

καθώς και τις ορδές μπλογκεράδων που δεν έχουν από πέρυσι σταματήσει να γράφουν για αυτή την τεχνική: http://www.apartment2024.com/2007/01/06/the-famous-no-knead-bread/

http://www.lindystoast.com/the_bread_question/index.html

http://smittenkitchen.com/2006/11/one-for-the-sling-files

http://ask.metafilter.com/73507/Make-my-No-Knead-bread-tastyer

http://ask.metafilter.com/73893/What-is-the-purpose-of-foldingtoweling-my-noknead-bread

και να στέλνουν φωτο στο Flickr: http://www.flickr.com/photos/tags/nokneadbread/interesting/

Είναι τόσο καλό, που απορώ που δεν είναι παράνομο. Προλάβετε! Baaake it!

Περιμένοντας τον κοντό (κομπιουτερά φίλο)

Λοιπόν ναι, είχα στερητικά συμπτώματα. Άρα είμαι εθισμένη. Ο υπολογιστής μου (το τίντερνετ συγκεκριμένα) δεν δουλεύει εδώ και μια βδομάδα, για λόγους τόσο θέατρο του παραλόγου που δεν θα μπω καν στον κόπο να δοκιμάσω να εξηγήσω. Οι αδελφές ψυχές θα καταλάβουν και θα δακρύσουν μαζί μου (ευχαριστώ, όπως ευχαριστώ και μια certain witch, που βγήκε στη γύρα να με βρει, εκδηλώνοντας για άλλη μια φορά την ψυχική της ευγένεια). Τι synchronicity ήταν πάλι αυτό αγαπητή, μόλις έφυγε ο καλός κομπιουτεράς, στουμπωμένος με pppp (pumpkin polenta pecan pie) που έφτιαξα για να ανταπεξέλθω των στερητικών μου, μετά το gojiσταφιδόψωμο που έφτιαξα για τον ίδιο λόγο και το τσουκαλάτο σικαλόψωμο, και... ο κατάλογος θα ήταν πολύ μακρύς αν δεν ερχόταν ο κοντός σήμερα, τα δάχτυλά μου, στερημένα από το ζούληγμα των πλήκτρων, θα ζούλαγαν πολλά ζυμάρια ακόμα. Ιδού, για του λόγου το αληθές:












(για να δείτε πώς έφτιαξα την πίτα, πηγαίνετε εδώ: http://hungryforhungry.blogspot.com/2007/10/4-p.html)

Το ψωμί, ψωμάκι

(www.oramaworld.com)
Για την παγκόσμια ημέρα ψωμιού σήμερα (http://kochtopf.twoday.net/stories/4132336/) φτιάχνω πρόσφορο (http://www.oodegr.com/oode/biblia/stoixeia1/2EI3.htm). Αν δεν έχετε φτιάξει ποτέ, να η ευκαιρία:

ΥΛΙΚΑ :
Αλεύρι άσπρο (εγώ χρησιμοποιώ Organic White Strong bread flour) περίπου 300 γρ. για ένα πρόσφορο μέτριου μεγέθους
Ζεστό νερό (ζεστό όσο αντέχει το χέρι, περίπου 200ml για κάθε πρόσφορο),
Αγιασμός (λίγες σταγόνες)
Λάδι (περίπου μιά κουταλιά της σούπας για κάθε πρόσφορο). Κάποιες συνταγές αποφεύγουν το λάδι.
Ζάχαρη ή μέλι (περίπου 1 κουταλιά για κάθε πρόσφορο). Κάποιες συνταγές αποφεύγουν ζάχαρη/μέλι.
Αλάτι (περίπου 1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού για κάθε πρόσφορο)
Μαγιά (1 φακελάκι ξηρή ή περίπου 10 γρ. (περίπου μια κουταλιά της σούπας) φρέσκια). H νωπή μαγιά κρατάει για πολύ καιρό στην κατάψυξη, αφήστε την σε θερμοκρασία δωματίου να ξεπαγώσει πριν την χρησιμοποιήσετε)

Ακόμα: μια λεκανίτσα, ένα κύπελλο, μια σφραγίδα για πρόσφορο, και ταψάκι(α)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Σιγουρευτείτε ότι τα σκεύη που χρησιμοποιείτε και η επιφάνεια που θα ζυμώσετε είναι απολύτως καθαρά. Αν είναι δυνατόν, χρησιμοποιείτε αυτά τα σκεύη (λεκάνη και ταψάκια) μόνο για πρόσφορα. Επίσης, αν είναι δυνατόν, ζυμώστε μπροστά σε μια εικόνα, ανάψτε ένα καντήλι και λίγο λιβάνι. Κατά τη διάρκεια του ζυμώματος, λέμε την καρδιακή προσευχή (Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν μας) και μνημονεύουμε τα ονόματα αυτών για τους οποίους προσευχόμαστε, υπέρ υγείας ή υπέρ συγχώρεσης.
Ετοιμάζουμε τη μαγιά: σε ένα μπωλ ή κύπελλο βάζουμε τη μαγιά, λίγο από το αλεύρι, λίγη από τη ζάχαρη και λίγο από το νερό (ΠΡΟΣΟΧΗ: πολύ καυτό νερό ή πολύ ζάχαρη «σκοτώνει» τη μαγιά και δεν φουσκώνει), ανακατέυουμε να γίνει χυλός, σκεπάζουμε με μία πετσέτα και αφήνουμε (σε μέρος σχετικά ζεστό,μακριά από ρεύματα) να φουσκώσει (περίπου 12 λεπτά).
Στο μεταξύ, βάζουμε το αλεύρι σε μια λεκανίτσα και προσθέτουμε, κάνοντας το σχήμα του σταυρού, λίγο λάδι (περίπου μιά κουταλιά της σούπας για κάθε πρόσφορο), λίγο αλάτι (περίπου 1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού για κάθε πρόσφορο), λίγη ζάχαρη ή μέλι (περίπου 1 κουταλιά για κάθε πρόσφορο), 3 σταγόνες αγιασμό (για την Αγία Τριάδα) και τέλος την φουσκωμένη μαγιά. Ανακατεύουμε προσθέτοντας όσο ζεστό νερό χρειαστεί (περίπου 200ml για κάθε πρόσφορο), για να πετύχουμε μια ζύμη μαλακιά και ελαστική που να δουλεύεται όμως εύκολα χωρίς να κολλάει πολύ. Αν είναι σκληρή, προσθέτουμε κι άλλο νερό, αν κολλάει πολύ προσθέτουμε κι άλλο αλεύρι (μην βιαστείτε να προσθέσετε αλεύρι, ακόμα και η τέλεια ζύμη κολλάει αρχικά πριν αποκτήσει, με το ζύμωμα, λεία υφή).
Ζυμώνουμε πάνω σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια για 12 περίπου λεπτά ή ώσπου η ζύμη να είναι ομοιόμορφη, λεία και ελαστική. Την κάνουμε μπάλα, την αλευρώνουμε ελαφρά και την βάζουμε πίσω στην λεκάνη (αλευρωμένη), σκεπάζουμε με μία καθαρή πετσέτα και αφήνουμε σε μέρος σχετικά ζεστό,μακριά από ρεύματα, να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο (περίπου 45-60 λεπτά, ανάλογα με την θερμοκρασία του χώρου). Τότε την αναποδογυρίζουμε πάλι στην επιφάνεια ζυμώματος και την χτυπάμε να ξεφουσκώσει. Πλάθουμε σε λεία καρβελάκια και τα πατάμε με την παλάμη μας να πλατύνουν στο μέγεθος του ταψιού. Βάζουμε σε λαδωμένα (για να μην κολλήσουν) ταψάκια, σκεπάζουμε πάλι με την πετσέτα και αφήνουμε να φουσκώσουν για 12 περίπου λεπτά. Πασπαλίζουμε την σφραγίδα με λίγο αλεύρι (για να μην κολλήσει πάνω στη ζύμη) και πιέζουμε πάνω στην επιφάνεια του πρόσφορου. Με ένα καθαρό λεπτό ξυλάκι (καλαμάκι για σουβλάκι ή παρόμοιο) κάνουμε 12 τρύπες (για τους 12 Αποστόλους) γύρω από την σφραγίδα (κάνω 4 σε σχήμα σταυρού και 2 ανάμεσά σε κάθε δύο απ’αυτές).
Σκεπάζουμε με την πετσέτα και προθερμαίνομε τον φούρνο για 12 λεπτά περίπου (μέτρια θερμοκρασία). Ψήνουμε για μισή ώρα περίπου (ανάλογα με το πώς ψήνει ο φούρνος μας) ώσπου να πάρουν χρώμα. Όταν φαίνονται έτοιμα βγάζουμε από το ταψάκι και χτυπάμε από κάτω το πρόσφορο, πρέπει να ακούγεται κούφιο για να είναι καλοψημένο, αν όχι μπορεί να χρειαστεί να το ξαναβάλετε στο φούρνο (μπορείτε και χωρίς το ταψάκι) να ψηθεί κι από κάτω. Αφήνουμε να κρυώσουν έξω από το ταψάκι πάνω σε σχάρα (γιατί αλλιώς οι υδρατμοί θα το μουσκέψουν από κάτω).
Έτοιμο! Το δικό σου πρόσφορο, φτιαγμένο με αγάπη και καρδιακή προσευχή, για όσους αγαπάς, κι ακόμα καλύτερα, για όλον τον κόσμο.

http://mysaltnseagullfather.blogspot.com/2007/09/blog-post_7689.html

ΥΓ: κι εκεί που έλεγα τα ξέρω όλα περί ψωμιού (ξερόλα! καλά να πάθεις) τι ανακαλύπτω και παθαίνω την πλάκα μου; Πώς να φτιάξω ψωμί καλύτερο κι απο του καλύτερου φούρναρη! Η ιδέα έρχεται από το...Μανχάταν. Διαβάστε το άρθρο στους New York Times (http://www.nytimes.com/2006/11/08/dining/08mini.html),

δείτε το κλιπάκι (http://www.nytimes.com/2006/12/06/dining/06mini.html?_r=2&em&ex=1165640400&en=a20b30d28e78ed2d&ei=5087%0A&oref=slogin),

κι ανασκουμπωθείτε! Εγώ έχω βγει στη γύρα για το σκεύος απο χυτοσίδηρο.

Θύμωσες; Ξύδι!

Γιατί μαμά; Ξέρει κανείς να με διαφωτίσει γιατί λέμε "ξύδι" για να κοροϊδέψουμε κάποιον που θύμωσε (και του κάνουμε πιο πολύ τα νεύρα τσατάλια (πού μόλις το κοίταξα στον Τεγόπουλο -Φυτράκη γιατί λέω τι στο καλό είναι αυτά τα τσατάλια, καλό μια φορά δεν είναι, και είδα ότι σημαίνει διχαλωτό ξύλο, ό,τι καταλαβαίνεις καταλαβαίνω).
Εγώ σήμερα, μέρα που είναι (δες προηγούμενο ποστ), θα προσφέρω ξύδι, σαν λύση σε όσους είναι θυμωμένοι που έχουμε κάνει το περιβάλλον σαν τα μούτρα μας και θέλουν να κάνουν κάτι γι'αυτό. Κι επειδή όπως έχω ξαναπεί, η επανάσταση αρχίζει από το σπίτι, προτάσεις οικιακής οικονομίας σήμερα, γιατί οίκος, οικογένεια, οικοσύστημα, οικολογία, όλα σπίτι μας είναι, κι αν δε προσέξεις το σπίτι σου (τα παινέματα μόνο δεν αρκούν) θα πέσει να σε πλακώσει και θα χει και δίκιο, έτσι;
Το ξύδι λοιπόν είναι μία υγιεινή, οικολογική, φτηνή, εύκολη και αποτελεσματική απάντηση στα ανθυγιεινά, μη-βιοδιασπόμενα, ακριβά και πολλές φορές άχρηστα χημικά καθαριστικά που έχουμε, χρησιμοποιούμε και εισπνέουμε στο σπίτι μας. Αυτά τα σκευάσματα είναι υπεύθυνα για αλλεργίες, δερματικούς ερεθισμούς, επιδείνωση άσθματος, ιδιαίτερα στα παιδιά, και, αφού δεν βιοδιασπώνται, καταλήγουν στη θάλασσα.
Ξύδι λοιπόν, ένα ήπιο, βιοδιασπώμενο, οργανικό οξύ, με καθαριστικές, αποσμητικές, μαλακτικές, αντιμυκροβιακές και αντιμηκυτικές ιδιότητες (τι άλλο πια;) :
Στη μπουγάδα: χρησιμοποιείστε λευκό ξύδι για να αφαιρέσετε λεκέδες από ιδρώτα, γρασίδι, καφέ, φρούτα, πίσα, λαδιές σε σουέτ, στις (πάνινες) πάνες των μωρών, στο ξέβγαλμα αντί για μαλακτικό (εμποδίζει τη δημιουργία χνουδιού στα ρούχα, ζωντανεύει τα χρώματα, εμποδίζει το ξεθώριασμα), στο νερό του σιδερώματος (για τη γυαλάδα), εξουδετερώνει τη μυρωδιά της χλωρίνης και της κάπνας στα ρούχα, αντικαθιστά μέρος του απορρυπαντικού, μαλακώνει τα τζην, αφαιρεί τσίχλα (ζεστό), αφαιρεί υπολέιματα απορρυπαντικού από τα ρούχα στο ξέβγαλμα, ζωντανεύει τα χρώματα στα χαλιά.
Στο σπίτι: καθαρίζει και απολυμαίνει τα πάντα (λαμινέ, ξύλο, πλακάκι, τσιμέντο, ανοξείδωτα, γρανίτη, εμαγιέ, μπρούτζινα, αλουμίνιο, μπαμπού) : φτιάξτε το δικό σας σπρέυ ξιδιού, ένα για την κουζίνα και ένα για την τουαλέτα (η μυρωδιά του εξατμίζεται μετά από λίγο, μπορείτε ακόμα να βάλετε λίγες σταγόνες αιθέριου ελαίου) και ψεκάζετε με αυτό την επιφάνεια κοπής, τον πάγκο, τις δαχτυλιές στη πόρτα του ψυγείου, τις βρύσες (για τους λεκέδες από τα άλατα του νερού), το κάθισμα της τουαλέτας, την κουρτίνα της μπανιέρας (για τη μούχλα), τα πλακάκια (για τα άλατα). Στο νερό που πλένουμε τα πιάτα (διαλύει λίπη και μυρωδιές), καθαρίζει και απολυμαίνει σφουγγάρια. Καθαρίζει τζάμια (διαλυμένο σε νερό), αδιάλυτο καθαρίζει νεροχύτες/νιπτήρες (μαζί με μαγειρική σόδα, ρίξτε στο σιφώνι). Αφαιρεί μυρωδιές από βαζάκια, τάπερ, κάδους απορριμάτων κλπ. Καθαρίζει το φούρνο και το ψυγείο. Την λεκάνη της τουαλέτας. Το πάτωμα. Την ψωμιέρα. Το τραπέζι. Αφαιρεί σκουριά. Κρατάει μακριά τις γάτες από τις γλάστρες. Εμποδίζει τη δημιουργία πάγου στο παρμπρίζ . Απορροφάει τη μυρωδιά της μπογιάς από ένα φρεσκοβαμμένο δωμάτιο ή του κρεμμυδιού από τα χέρια (χρησιμοποιείστε το πριν και μετά). Αφαιρέι λεκέδες νερού από τα δερμάτινα.
Πολύτιμο στην προσωπική υγιεινή (μαλλιά, πλύσεις, ισσοροπεί το ph του δέρματος). Το μηλόξυδο έχει πολύτιμες διατροφικές και καλλυντικές ιδιότητες (περισσότερες ιδέες για το ξύδι θα βρείτε σίγουρα από τη μαμά/γιαγιά σας, ή στο βιβλίο Vinegar 1001 practical uses, της Margaret Briggs)

Μερικές συνταγές:
1/3 λευκό ξύδι
1/3 καθαρό οινόπνευμα
1/3 νερό
3 σταγόνες υγρό πιάτων
Ανακατεύουμε σέ ένα μπουκάλι σπρέυ και χρησιμοποιούμε σε πλακάκια, πατώματα.

για τα τζάμια:
45ml (3 κ. σ.) λευκό ξύδι
1/2 κ. γ. υγρό σαπούνι (χεριών/πιάτων/ρούχων)
575 ml νερό
Ανακατεύουμε σέ ένα μπουκάλι σπρέυ, ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε (το καλύτερο γυάλισμα γίνεται με εφημερίδα!)

Αρωματικό καθάρισμα για πατώματα και είδη υγιεινής:
30 cl (2 κ.σ.) υγρό σαπούνι (χεριών/πιάτων/ρούχων)
60-120 ml λευκό ξύδι
90 ml (6 κ.σ.) δυνατό αφέψημα (μέντα, θυμάρι έχουν αντιβακτηριδιακές ιδιότητες)
Κουβάς και σφουγγαρίστρα!


(Να αναφέρω εδώ ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα στο ντουλάπι μας, που λόγω της όξινης φύσης τους έχουν καθαριστικές ιδιότητες, όπως ο χυμός λεμονιού και ο τοματοπελτές!)
Εν κατακλείδι, με λευκό ξύδι (και για βοήθεια μαγειρική σόδα, και για έξτρα αντιβακτηριδιακές ανάγκες λίγες σταγόνες αιθέριου tea tree ή grapefruit seed extract) μπορείτε να καθαρίσετε και να απολυμάνετε σχεδόν τα πάντα, υγιεινά, φτηνά και οικολογικά. Μην το κρατάτε λοιπόν μόνο για το μαρούλι!

Βυζαντινά, μεταξωτά...

Μ'αρέσουν οι βυζαντινοί ύμνοι και γι'αυτό μ'αρέσει και η εκπομπή "Ψαλτήρι" του ραδιοφωνικού σταθμού της Πειραϊκής Εκκλησίας (91,2), κάθε μέρα στις 19.45 (ώρα Ελλάδας) με επιλογές βυζαντινών ύμνων, ψαλλόμενων με μεταξωτές πραγματικά φωνές. Μπορείτε να ακούσετε και online μέσω http://www.e-radio.gr/ . Στο σάιτ του σταθμού http://www.pe912fm.com/monday.htm) μπορείτε να βρείτε αναλυτικά το καθημερινό πρόγραμμα (το νέο ξεκινάει τη Δευτέρα 15 Οκτώβρη) με πολλά ενδιαφέροντα ακούσματα (αναφέρω ενδεικτικά τα Ομιλήματα του Γ. Μπάρλα 16.00, την ανάγνωση του Απόδειπνου 22.02 (με βελούδινες αυτή τη φορά φωνές!), την μαγειρική πρόταση της ημέρας, και πολλά άλλα). Ζεστά ακούσματα που ζεσταίνουν το κρύο της καρδιάς και της ψυχής τυλίγοντάς την με μετάξια και βελούδα...

Μπανάνες, φρουτόμυγες και συκοφάντες

Αμφιλογία, αμφισημία, διφορούμενη ερμηνεία, αθέλητη ή εσκεμμένη, καθημερινά γίνεται αιτία για γέλια, παρεξηγήσεις, δικαστικές απάτες, τσακωμούς, πλάκες. Στη διαφήμιση, στην κωμωδία, στην κουβέντα, η λίστα μακριά. Μετά, στην λεξική, φωνητική (I scream ή ice cream;) και συντακτική (δες πιο κάτω) αβεβαιότητα, έρχεται να προστεθεί κι άλλος ασταθής παράγοντας, αυτός του "πώς το πες αυτό που είπες", πώς ήταν ο τόνος της φωνής σου, η έκφρασή σου, η τοποθέτηση του σώματός σου, οι χειρονομίες σου, το βλέμμα σου. Η διαφορά ανάμεσα στο κοπλιμέντο και το πατρονάρισμα μπορεί να γίνει δυσδιάκριτη. Και μήπως τελειώνει εδώ; Όοοχι, μετά έχουμε και τα λεγόμενα "μπαγκάζια": τα φίλτρα από τα οποία, μετά από τα αυτιά μας, θα διυλίσουν αυτό που μας είπαν, πριν το καταλάβουμε ως έννοια. Η ίδια φράση μπορεί να ερμηνευθεί με τόσους διαφορετικούς τρόπους, αναλόγως τι κουβαλάει ο καθένας. Έχουμε π.χ. συμπλέγματα κατωτερότητας; Πολύ πιθανό τότε να προσβληθούμε. Μας έχει π.χ. φλομώσει ο συνομιλητής μας στην ειρωνεία; Πολύ πιθανό τότε να μην τον πιστέψουμε ή να τσαντιστούμε όταν λέει κάτι σοβαρά. Είμαστε κατά συρροή καχύποπτοι τύποι; Ε, έτσι θα αντιλαμβανόμαστε και τους άλλους.
Πάρτε μια γεύση γλωσσικού βαβελοτουρλού εδώ:

An often used anti-paradigm of English language syntactic ambiguity is the phrase "time flies like an arrow; fruit flies like a banana", which is said to have been used by Groucho Marx and the first part of it could mean :

* "Measure the speed of flies as you would for an arrow," (όπου "time" είναι προστακτική: "χρονομέτρησε", και like: "καθώς").

* "Measure the speed of those flies that are similar to an arrow," (όπου "like" : "σαν, όμοιες με")

* "Measure the speed of flies as an arrow would," or even

* "A kind of fly, the time fly, likes arrows." (όπου "like": ρήμα:"τους αρέσει")

and with the same kind of logical procedure you can extract the posible significances of the second part ( δηλαδή τα φρούτα πετάνε όπως η μπανάνα, ή στις φρουτόμυγες αρέσει η μπανάνα).

Syntactic ambiguity of course it is not an exclusive that some languanges have. All languages are capable of creating this kind of 'misunderstanding' although it is usually used on purpose. (e.g mind games, contract cons etc).

Να κλείσω με κάτι διαφορετικό αλλά αξιοσημείωτο: την χρήση ελληνικών λέξεων στην αγγλική με διαφορετική όμως σημασία. Μερικά παραδείγματα:
Ή λέξη sycophant δεν χρησιμοποιείτε ως "συκοφάντης" αλλά ως αυλοκόλακας, γλύφτης. Το pathetic δεν σημαίνει παθητικός αλλά αξιολύπητος, οικτρός. Sympathetic δεν είναι συμπαθητικός αλλά κάποιος που δείχνει κατανόηση στο πρόβλημά μας.

Χαμένοι στη μετάφραση;

Ας κλείσω με την τελευταία αγαπημένη μου μεταφραστική ανακάλυψη: Το jamming (του Bob Marley ρε παιδί μου!) ελληνηστί είναι "αυτοσχεδιαστική συνεύρεση" :)

Ακούμε φυσικά Don't let me be misunderstood, ΚΑΙ σε 3 διαφορετικές ερμηνείες, έτσι για να υπογραμίσουμε το πόιντ περί πολλαπλών ερμηνειών ;)

http://uk.youtube.com/watch?v=hDvU2CzRNOM&mode=related&search

http://uk.youtube.com/watch?v=Cu4pcEKFKfA

http://uk.youtube.com/watch?v=1jzhQTHBKgQ

Οι Σέργιος και Βάκχος, η Τουρλωτή κι η Μάνη

"Σε μικρή απόσταση από την Κοίτα βρίσκεται μια εκκλησία του 12ου αιώνα και λέγεται πως είναι από τις τελειότερες στη Μάνη. Τέσσερις κολώνες στηρίζουν το θόλο. Ο ναός είναι αγιογραφημένος και η εκκλησία είναι αφιερωμένη στους Αγίους Σέργιο και Βάκχο. Η εκκλησία ονομάζεται και «Τουρλωτή»."
(http://www.dimosoitilou.gr/)

Από πιτσιρίκι άκουγα τη μάνα μου να λέει, "να η Τουρλωτή" όταν περνάγαμε απέξω από το πανέμορφο ερημοκκλήσι της Κίττας, στη Μέσα Μάνη (Αποσκιερά), στο δρόμο για το σπίτι του παππού και της γιαγιάς. Τίποτ'άλλο δεν ξέραμε για το εκκλησάκι, μόνο ότι ήταν εκεί "από πάντα", ότι το έλεγαν Τουρλωτή για το σχήμα του, ότι ήταν λεηλατημένο, όπως όλα τα παμπάλαια ερημικά εκκλησάκια της περιοχής (η μαμά θυμάται αρχαίες κολώνες και γλυπτά διάφορα, από τα παιδικά της χρόνια, που τώρα πια δεν υπάρχουν) αλλά απέξω έμοιαζε ανέγγιχτο από το χρόνο, σα να είχε μόλις χτιστεί, έτσι μου φαίνονταν. Μετά από πολλά χρόνια, τυχαία σε ένα βιβλίο ανακάλυψα ότι η εκκλησία ήταν αφιερωμένη στους μεγαλομάρτυρες Σέργιο και Βάκχο. Τα ονόματα με παραξένεψαν, πρώτη φορά τα άκουγα, και μου φαίνονταν πιο πολύ μυθολογικά παρά ονόματα αγίων. Έψαξα και βρήκα λοιπόν (http://www.pigizois.net/index2.htm) ότι ήταν στρατιωτικοί (πριμικήριος και σεκουνδουκήριος!, τι λέξεις!) επί αυτοκράτορα Μαξιμιανού από τον οποίον και βασανίστηκαν. Και σήμερα τυχαία πάλι είδα ότι είναι η γιορτή τους. Ακόμα δεν ξέρω πώς οι απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο Μανιάτες του 12ου αι. έμαθαν για τους άγιους Σέργιο και Βάκχο, τους αγάπησαν και τους έφτιαξαν εκκλησία, και τόσο όμορφη. Σήμερα που γιορτάζουν όμως θα τους παρακαλέσω ν'απαλύνουν τον πόνο της καταστροφής τριγύρω τους από τούτο το μαύρο καλοκαίρι.

(περισσότερα για τη Μάνη: http://www.mani.org.gr/)

Bakin' bread

Make bread, not war (http://mysaltnseagullfather.blogspot.com/2007/09/blog-post_7689.html#links)
Αν θέλετε δικαιολογία για φρέσκο, ζεστό ψωμί, που δε θα 'πρεπε δηλαδή, click on the pic

Για βοήθεια, κλιπάκια εδώ: http://www.youtube.com/results?search_query=bakin+bread

Zυμώστε ακούγοντας Baking bread (with my mama) από Lost Bodies (δεν το βρήκα στο παλιο-τίντερνετ!)

Aν όμως παρ'όλ'αυτά επιμένετε να ακούσετε κάτι από τα χαμένα κορμιά (ιδία ευθύνη!), τότε κλικ εδώ: http://www.lostbodies.gr/

Αρκάς και ξερό ψωμί

1.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑ.
2.ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ.
3.H ΠΕΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΤΕΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΑΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΙΑ ΦΑΛΑΚΡΟΣ.
4.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ 4 ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ 1 ΠΡΟΒΑΤΟ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ.
5.ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΞΕΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΥΝ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ.
6.ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΗΧΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΑΣΟΛΑΔΑ. ΜΕΤΑ ΘΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΒΗΞΕΙΣ.
7.Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ.
8.Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΦΑΣΕΙΣ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ, ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. ΞΕΚΙΝΑΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΚΑΝΑΛΙΑ.
10.ΜΕΓΑΛΟΦΥΪΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΦΑΤΣΕΣ.
11.ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΗΛΙΘΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ. ΕΤΣΙ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΕΝΩ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΦΤΩΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΗΛΙΘΙΟΣ.
12.Η ΤΥΧΗ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΑΛΛΑ Η ΑΤΥΧΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΟΜΟΝΗ.
13.ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΚΟΨΩ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ.
14.Η ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ.
(http://www.lifo.gr/blogs/u929/4198.html)


Και στο http://www.arkas.gr/index.php/gr/10 ανακαλύψτε το ζώο μέσα σας (εγώ βγήκα ΑΚΡΙΒΩΣ μισό -μισό Μοντεχρήστος και Ισοβίτης , uh???)

Control

Με αφορμή την ταινία Control που παίχτηκε πριν λίγες μέρες στις "Νύχτες Πρεμιέρας" και θα παιχτεί σε λίγες μέρες στις αίθουσες, παραθέτω μια οδυνηρή ιστορία από την σημερινή Independent (thanx Tasos):
http://news.independent.co.uk/health/article3018826.ece (2 October 2007)

Περισσότερα για την ταινία:
http://arts.independent.co.uk/film/features/article3005364.ece (28 September 2007)
http://arts.independent.co.uk/music/features/article2539376.ece (May 2007)

Όποιος είδε/δει την ταινία, ας μας γράψει εντυπώσεις...

Ακούμε the Eternal: http://www.youtube.com/watch?v=kPY5TxTdElM
και μετά βλέπουμε ένα φιλμάκι (διαβάστε και τα σχόλια του σκηνοθέτη στο πλάι): http://www.youtube.com/watch?v=YDb-ZgJDdyI