...έκανε το μαχαίρι με το που βυθίστηκε στο φρεσκοψημένο καρβέλι! Τέτοιο ψωμί δεν έχω ξαναφτιάξει, κι έχω φτιάξει πάρα πολλά, μπιλίβ μι. Το μυστικό είναι...τεμπελιά! Άστο ήσυχο! Μη το ζουλάς! Και υπομονή. Ξεκίνα την προηγούμενη μέρα. Είναι τόσο απλό, τόσο αλλιώτικο και το αποτέλεσμα μοναδικό. Σαν να αγόρασες ψωμί από μουράτο παριζιάνικο φούρνο. Κόρα απίστευτα τραγανή. Ψύχα με όψη γραβιέρας. Καμμία σχέση με το σύνηθες αποτέλεσμα του σπιτικού ψωμιού που είναι συνήθως σαν κέικ (sponge). Τι άλλο πια να σας πω για να σας πείσω; Δεν μένει παρά να δείτε τα παρακάτω link. To αρχικό άρθρο στους
New York Times: http://www.nytimes.com/2006/11/08/dining/08mini.html
http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=950DE7D6113FF93BA35752C1A9609C8B63
μαζί με βιντεοκλιπ για τους οπτικοακουστικούς τύπους: http://www.nytimes.com/2006/12/06/dining/06mini.html?_r=2&em&ex=1165640400&en=a20b30d28e78ed2d&ei=5087%0A&oref=slogin
μαζί με βιντεοκλιπ για τους οπτικοακουστικούς τύπους: http://www.nytimes.com/2006/12/06/dining/06mini.html?_r=2&em&ex=1165640400&en=a20b30d28e78ed2d&ei=5087%0A&oref=slogin
καθώς και τις ορδές μπλογκεράδων που δεν έχουν από πέρυσι σταματήσει να γράφουν για αυτή την τεχνική: http://www.apartment2024.com/2007/01/06/the-famous-no-knead-bread/
και να στέλνουν φωτο στο Flickr: http://www.flickr.com/photos/tags/nokneadbread/interesting/
Είναι τόσο καλό, που απορώ που δεν είναι παράνομο. Προλάβετε! Baaake it!
7 σχόλια:
Πες μας βρε κορίτσι μου πώς ακριβώς το έκανες! Υλικά, αναλογίες, τρόπο παρασκευής! Άντε μπράβο, και μας άνοιξες την όρεξη!
:-D
ντιαρ ανώνυμε-η, δείτε το βιντεάκι στο λινκ που δίνω κι αν θέλετε κι άλλες διευκρινίσεις, ευχαρίστως να δώσω :)
Λοιπόν το έφτιαξα...και στην αρχή έβριζα, τον εαυτό μου και όλους όσους με παρέσυραν..΄Οταν μετά 18 ώρες το άνοιξα η ζύμη έμοιαζε με πυχτουλό χυλό. Κανείς δεν μου είπε ότι θα ήταν τόσο, μα τόσο soft που να μη μπορώ να το διπλώσω στην αρχική φάση. ΄Ετσι είναι ή μήπως έβαλα περισσότερο νερό; Τέλος πάντων τα κατάφερα κατά κάποιο τρόπο προσθέτοντας αλεύρι, έβαλα από πάνω το wrap καιμετά από δύο ώρες αυτό είχε κολλήσει πάνω στο ζυμάρι..αποτέλεσμα, έχασα το 1/3 της ζύμης. Δεν πτοήθηκα, συνέχισα, έριξα το θλιβερό κατάλοιπο στη προθερμασμένη εμαγέ γάστρα τη σκέπασα και περίμενα, μετά 1/2 και άλλη 1/2 ώρα που το άνοιξα το αποτέλεσμα ήταν μάλλον αποκαρδιωτικό. Δεν είχε φουσκώσει αρκετά. ΄Οταν όμως το έκοψα..τότε χαλάλι όλα! Νόστιμο, αφράτο, κράτς κράτς η κόρα. Σκέτη καταστροφή, δε σταματήσαμε να το τρώμε. Συμπέρασμα: θα επαναλάβψ το πείραμα με μεγαλύτερη υπομονή και θα προσπαθήσς να αποφύγω τα λάθη της προηγούμενης φοράς. Είδωμεν. Θα σε τηρήσω ενήμερη.
ΕΚΤ Ελένη
Ελένη μην πτοείστε! Και μένα έτσι ήταν η πρώτη φορά! Μόνο που δεν έβαλα τα κλάματα! Κόλλαγε παντού, δεν φούσκωσε πολύ, πάει λέω, μια αποτυχία. Μόλις το έκοψα όμως είδα ότι και ως "αποτυχία" ήταν καταπληκτικό! Το εντυπωσιακότερο σε υφή ψωμί που είχα φτιάξει. Με τη δεύτερη, τρίτη κλπ φορά, αντί να σου κολλάει του παίρνεις εσύ το κολάι :) Έχω διαβάσει πολλά σχόλια σε πολλά σάιτ και πολλοί αναφέρουν ότι η ζύμη είναι πολύ νερουλή για να διπλωθεί κι όχι όπως στο βίντεο, αλλά τελικά δεν πειράζει καθόλου, όσο πιο υγρή τόσο καλύτερα αναπτύσσεται η γλουτένη (κι όσο πιο δυνατό το αλέυρι τόσο πιο πολλή γλουτένη άρα και καλύτερο το φούσκωμα). Επίσης προθερμάνετε το καπακωτό σκεύος σας στην υψηλότερη για το φούρνο σας θερμοκρασία για κανένα μισάωρο, να κάψει γερά. Εγώ την τελευταία φορά κατάργησα και την πετσέτα. Βάζω τη λεκάνη με τη ζύμη σε μια πλαστική σακούλα και τη δένω, μετά από 18 ώρες αναποδογυρίζω αυτό το πολύ λίγα υποσχόμενο μίγμα όλο κλωστές σε άφθονο πίτουρο (wheat bran) ή, αν δεν έχετε, αλέυρι, το διπλώνω τσάτρα πάτρα και το ρίχνω πίσω στην πιτουρωμένη επίσης λεκάνη, πάλι δέσιμο μεσ'τη σακούλα για κάνα δύωρο (όταν κάνει κρύο όλα να γίνονται σε πιο ζεστές συνθήκες) και μετά πλοπ στο καυτό τσουκάλι. Περισσότερα βίντεο στο youtube.com (γράψτε no knead-bread). Πόσο χαίρομαι που σας άρεσε! Κρατήστε με ενήμερη!
Αγαπητή heart h soul,
΄Εχω αρχίσει τη δεύτερη απόπειρα. Αύριο θα σου γράψω τα αποτελέσματα. Ι keep going ...που λέτε και εσείς εκεί στη Φραγκιά.
Καληνύχτα
ΕΚΤ Ελένη
καλή επιτυχία! καληνύχτα :)
ekt said...
Αγαπητή soul n heart,
Το αποτέλεσμα ήταν κάπως καλύτερο. Εξηγούμαι, δεν έγινε και πολύ "κλιάτς", αλλά δεν φούσκωσε αρκετά. Λες η μαγιά η ελληνική να μην είναι τόσο δυνατή όσο η εγγλέζικη; ΄Η να φταίει που έκανα κάνα δυο peek a boo; Πάντως θα συνεχίσω μέχρι πτώσεως.
Καλη νύχτα
ΕΚΤ Ελένη
11 Νοέμβριος 2007 8:42 μμ
heart n soul είπε...
αγαπητή κ. Ελένη, τι αλεύρι χρησιμοποιείτε? Καλό είναι να είναι bread flour (δυνατό/σκληρό). Επίσης αν είναι ολικής άλεσης, σίκαλης κλπ επίσης θα φουσκώσει λιγότερο από το άσπρο. Το άλλο που σκέφτομαι είναι το σκεύος που χρησιμοποιείτε. Είναι αρκετά βαρύ? Όσο πιο βαρύ, τόσο πιο πολύ θα κάψει και θα διατηρήσει τη θερμοκρασία του. Αν είναι πολύ λεπτό και ελαφρύ εμαγιέ, τότε μπορεί να έχει κάτι να κάνει (εγώ δεν έχω βρει cast iron (χυτοσίδηρος, κάτι βαριά κι ασήκωτα και πανάκριβα) ακόμα, χρησιμοποιώ ένα βαρύ πήλινο που το καίω στους 240 για μισή ώρα πριν ρίξω το ψωμί). Όσο για μαγιά, 1γρ (1/4 κ.γ.) από φακελάκι του σούπερμάρκετ. Τα peak a boo τα κάνω κι εγώ (στο γίνωμα όχι στο ψήσιμο γιατί δεν πρέπει με τίποτα να χάσουμε ατμό και θερμοκρασία). Επίσης αν η κουζίνα σας είναι κρύα, αφήστε το να γίνει σε πιο ζεστό μέρος (επίσης, στο δεύτερο γίνωμα, το τελευταίο μισάωρο το κάνω κοντά στην αναμμένη κουζίνα). Αυτά μπορώ να σκεφτώ, ελπίζω να βοηθήσουν. Χαίρομαι που δεν το βάζετε κάτω, ούτε κι εγώ! Πείτε μου για την τρίτη σας προσπάθεια! Καληνύχτα :)
Δημοσίευση σχολίου