Πάρτε μια γεύση γλωσσικού βαβελοτουρλού εδώ:
An often used anti-paradigm of English language syntactic ambiguity is the phrase "time flies like an arrow; fruit flies like a banana", which is said to have been used by Groucho Marx and the first part of it could mean :
* "Measure the speed of flies as you would for an arrow," (όπου "time" είναι προστακτική: "χρονομέτρησε", και like: "καθώς").
* "Measure the speed of those flies that are similar to an arrow," (όπου "like" : "σαν, όμοιες με")
* "Measure the speed of flies as an arrow would," or even
* "A kind of fly, the time fly, likes arrows." (όπου "like": ρήμα:"τους αρέσει")
and with the same kind of logical procedure you can extract the posible significances of the second part ( δηλαδή τα φρούτα πετάνε όπως η μπανάνα, ή στις φρουτόμυγες αρέσει η μπανάνα).
Syntactic ambiguity of course it is not an exclusive that some languanges have. All languages are capable of creating this kind of 'misunderstanding' although it is usually used on purpose. (e.g mind games, contract cons etc).
Να κλείσω με κάτι διαφορετικό αλλά αξιοσημείωτο: την χρήση ελληνικών λέξεων στην αγγλική με διαφορετική όμως σημασία. Μερικά παραδείγματα:
Ή λέξη sycophant δεν χρησιμοποιείτε ως "συκοφάντης" αλλά ως αυλοκόλακας, γλύφτης. Το pathetic δεν σημαίνει παθητικός αλλά αξιολύπητος, οικτρός. Sympathetic δεν είναι συμπαθητικός αλλά κάποιος που δείχνει κατανόηση στο πρόβλημά μας.
Χαμένοι στη μετάφραση;
Ας κλείσω με την τελευταία αγαπημένη μου μεταφραστική ανακάλυψη: Το jamming (του Bob Marley ρε παιδί μου!) ελληνηστί είναι "αυτοσχεδιαστική συνεύρεση" :)
Ακούμε φυσικά Don't let me be misunderstood, ΚΑΙ σε 3 διαφορετικές ερμηνείες, έτσι για να υπογραμίσουμε το πόιντ περί πολλαπλών ερμηνειών ;)
http://uk.youtube.com/watch?v=hDvU2CzRNOM&mode=related&search
http://uk.youtube.com/watch?v=Cu4pcEKFKfA
http://uk.youtube.com/watch?v=1jzhQTHBKgQ
2 σχόλια:
πολύ, πολύ καλό.
Βέβαια πιστευω ότι η αγγλική έχει πολυ περισσότερες αμφίσημες λέξεις η φράσεις, έίναι πιο συνποτική, μια λέξη μπορεί να είναι ουσιαστικό, ρημα και να έχει περισσότερες έννοιες. Αλλά τι σας τα λέω, εσείς τα γνωρίζετε πολύ καλύτερα..
Χρείάζεται κάποιος να έχει μια καλή αίσθηση της γλώσσας.
Δε συμβαίνειι το ίδιο με τα γαλλικά, γι αυτό το λόγο κυριαρχούσαν (ίσως και τώρα) στη διπλωματία, θέμα σαφήνειας.
Για την ελληνική δε χρειάζεται να πω, κουραστικός πλούτος!
όσο για το πρωτο μέρος έχετε δίκιο, αλλώστε σχεδόν όλα είναι θέμα της δικής μας ισσοροπίας.
πολύ, πολύ καλό!
καλησπέρα ευγενικότατη μάγισσα :))
Έχετε διαβάσει το "Ασκήσεις Ύφους" του Ρεημόν Καινώ? Δεν πραγματεύεται ακριβώς την γλωσσική πολυπλοκότητα, πιο πολύ τον υποκειμενισμό των ερμηνειών και point of view, αλλά και πως η γλώσσα που χρησιμοποιούμε, οι λεξικές επιλογές, το ύφος, αλλάζουν το πως αντιλαμβάνεται κάτι ο ακροατής/αναγνώστης. Είναι συναρπαστική η μελέτη της γλώσσας όπως κάθε παρατήρηση (observation)συμπεριφοράς, ανθρώπινης ή μη, θυμήθηκα τώρα κάτι που λέει η mum για ένα καθηγητή τους που τους έλεγε "όσες γλώσσες ξέρεις τόσες φορές άνθρωπος είσαι". Πάλι φλυαρώ, ας θυμηθώ και τη δύναμη της σιωπής, ίσως το επόμενό μου ποστ!
Δημοσίευση σχολίου