Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007

Το ψωμί, ψωμάκι

(www.oramaworld.com)
Για την παγκόσμια ημέρα ψωμιού σήμερα (http://kochtopf.twoday.net/stories/4132336/) φτιάχνω πρόσφορο (http://www.oodegr.com/oode/biblia/stoixeia1/2EI3.htm). Αν δεν έχετε φτιάξει ποτέ, να η ευκαιρία:
ΥΛΙΚΑ :
Αλεύρι άσπρο (εγώ χρησιμοποιώ Organic White Strong bread flour) περίπου 300 γρ. για ένα πρόσφορο μέτριου μεγέθους
Ζεστό νερό (ζεστό όσο αντέχει το χέρι, περίπου 200ml για κάθε πρόσφορο),
Αγιασμός (λίγες σταγόνες)
Λάδι (περίπου μιά κουταλιά της σούπας για κάθε πρόσφορο). Κάποιες συνταγές αποφεύγουν το λάδι.
Ζάχαρη ή μέλι (περίπου 1 κουταλιά για κάθε πρόσφορο). Κάποιες συνταγές αποφεύγουν ζάχαρη/μέλι.
Αλάτι (περίπου 1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού για κάθε πρόσφορο)
Μαγιά (1 φακελάκι ξηρή ή περίπου 10 γρ. (περίπου μια κουταλιά της σούπας) φρέσκια). H νωπή μαγιά κρατάει για πολύ καιρό στην κατάψυξη, αφήστε την σε θερμοκρασία δωματίου να ξεπαγώσει πριν την χρησιμοποιήσετε)
Ακόμα: μια λεκανίτσα, ένα κύπελλο, μια σφραγίδα για πρόσφορο, και ταψάκι(α)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Σιγουρευτείτε ότι τα σκεύη που χρησιμοποιείτε και η επιφάνεια που θα ζυμώσετε είναι απολύτως καθαρά. Αν είναι δυνατόν, χρησιμοποιείτε αυτά τα σκεύη (λεκάνη και ταψάκια) μόνο για πρόσφορα. Επίσης, αν είναι δυνατόν, ζυμώστε μπροστά σε μια εικόνα, ανάψτε ένα καντήλι και λίγο λιβάνι. Κατά τη διάρκεια του ζυμώματος, λέμε την καρδιακή προσευχή (Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν μας) και μνημονεύουμε τα ονόματα αυτών για τους οποίους προσευχόμαστε, υπέρ υγείας ή υπέρ συγχώρεσης.
Ετοιμάζουμε τη μαγιά: σε ένα μπωλ ή κύπελλο βάζουμε τη μαγιά, λίγο από το αλεύρι, λίγη από τη ζάχαρη και λίγο από το νερό (ΠΡΟΣΟΧΗ: πολύ καυτό νερό ή πολύ ζάχαρη «σκοτώνει» τη μαγιά και δεν φουσκώνει), ανακατέυουμε να γίνει χυλός, σκεπάζουμε με μία πετσέτα και αφήνουμε (σε μέρος σχετικά ζεστό,μακριά από ρεύματα) να φουσκώσει (περίπου 12 λεπτά).
Στο μεταξύ, βάζουμε το αλεύρι σε μια λεκανίτσα και προσθέτουμε, κάνοντας το σχήμα του σταυρού, λίγο λάδι (περίπου μιά κουταλιά της σούπας για κάθε πρόσφορο), λίγο αλάτι (περίπου 1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού για κάθε πρόσφορο), λίγη ζάχαρη ή μέλι (περίπου 1 κουταλιά για κάθε πρόσφορο), 3 σταγόνες αγιασμό (για την Αγία Τριάδα) και τέλος την φουσκωμένη μαγιά. Ανακατεύουμε προσθέτοντας όσο ζεστό νερό χρειαστεί (περίπου 200ml για κάθε πρόσφορο), για να πετύχουμε μια ζύμη μαλακιά και ελαστική που να δουλεύεται όμως εύκολα χωρίς να κολλάει πολύ. Αν είναι σκληρή, προσθέτουμε κι άλλο νερό, αν κολλάει πολύ προσθέτουμε κι άλλο αλεύρι (μην βιαστείτε να προσθέσετε αλεύρι, ακόμα και η τέλεια ζύμη κολλάει αρχικά πριν αποκτήσει, με το ζύμωμα, λεία υφή).
Ζυμώνουμε πάνω σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια για 12 περίπου λεπτά ή ώσπου η ζύμη να είναι ομοιόμορφη, λεία και ελαστική. Την κάνουμε μπάλα, την αλευρώνουμε ελαφρά και την βάζουμε πίσω στην λεκάνη (αλευρωμένη), σκεπάζουμε με μία καθαρή πετσέτα και αφήνουμε σε μέρος σχετικά ζεστό,μακριά από ρεύματα, να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο (περίπου 45-60 λεπτά, ανάλογα με την θερμοκρασία του χώρου). Τότε την αναποδογυρίζουμε πάλι στην επιφάνεια ζυμώματος και την χτυπάμε να ξεφουσκώσει. Πλάθουμε σε λεία καρβελάκια και τα πατάμε με την παλάμη μας να πλατύνουν στο μέγεθος του ταψιού. Βάζουμε σε λαδωμένα (για να μην κολλήσουν) ταψάκια, σκεπάζουμε πάλι με την πετσέτα και αφήνουμε να φουσκώσουν για 12 περίπου λεπτά. Πασπαλίζουμε την σφραγίδα με λίγο αλεύρι (για να μην κολλήσει πάνω στη ζύμη) και πιέζουμε πάνω στην επιφάνεια του πρόσφορου. Με ένα καθαρό λεπτό ξυλάκι (καλαμάκι για σουβλάκι ή παρόμοιο) κάνουμε 12 τρύπες (για τους 12 Αποστόλους) γύρω από την σφραγίδα (κάνω 4 σε σχήμα σταυρού και 2 ανάμεσά σε κάθε δύο απ’αυτές).
Σκεπάζουμε με την πετσέτα και προθερμαίνομε τον φούρνο για 12 λεπτά περίπου (μέτρια θερμοκρασία). Ψήνουμε για μισή ώρα περίπου (ανάλογα με το πώς ψήνει ο φούρνος μας) ώσπου να πάρουν χρώμα. Όταν φαίνονται έτοιμα βγάζουμε από το ταψάκι και χτυπάμε από κάτω το πρόσφορο, πρέπει να ακούγεται κούφιο για να είναι καλοψημένο, αν όχι μπορεί να χρειαστεί να το ξαναβάλετε στο φούρνο (μπορείτε και χωρίς το ταψάκι) να ψηθεί κι από κάτω. Αφήνουμε να κρυώσουν έξω από το ταψάκι πάνω σε σχάρα (γιατί αλλιώς οι υδρατμοί θα το μουσκέψουν από κάτω).
Έτοιμο! Το δικό σου πρόσφορο, φτιαγμένο με αγάπη και καρδιακή προσευχή, για όσους αγαπάς, κι ακόμα καλύτερα, για όλον τον κόσμο.
ΥΓ: κι εκεί που έλεγα τα ξέρω όλα περί ψωμιού (ξερόλα! καλά να πάθεις) τι ανακαλύπτω και παθαίνω την πλάκα μου; Πώς να φτιάξω ψωμί καλύτερο κι απο του καλύτερου φούρναρη! Η ιδέα έρχεται από το...Μανχάταν. Διαβάστε το άρθρο στους New York Times (http://www.nytimes.com/2006/11/08/dining/08mini.html),
κι ανασκουμπωθείτε! Εγώ έχω βγει στη γύρα για το σκεύος απο χυτοσίδηρο.

5 σχόλια:

tzonakos είπε...

Καλημέρα :)
Κοίτα που έχει και το ψωμί την Παγκόσμια Ημέρα του !
Ομολογώ οτι δεν το ήξερα.
Η μυρωδιά και η γεύση του φρέσκου ψωμιού απο μικρό με τρέλλαινε, ειδικά αυτού με το προζύμι, ξέρεις το χωριάτικο !
Μια φορά δεν άντεξα και 'εφαγα μισό κιλό ζυμωτό ψωμί και μισο κιλό φέτα κι ας ηταν Μεγ.Παρασκευή, δροπήηη μου !
Τι να κάνουμε ; Το λατρεύω το ψωμί.

witchofdaffodils είπε...

σπιτικό ψωμί, υπάρχει κάτι καλύτερο? έμαθα και από τη deli να φτιάχνω προζύμι χωρίς μαγια!
καλημερες:)

heart n soul είπε...

καλησπέρες! (με τη διαφορά ώρας δεν προλαβαίνω να σας πω μια καλημέρα!). Συνυπογράφω, ψωμού κι εγώ, φρατζόλα στην καθισιά μου πανεύκολα, ή on the go, από το φούρνο στο σπίτι, τσίμπα-τσίμπα τη φρατζόλα...
Έχω προζύμι στο ψυγείο που ξεκίνησε πριν από 5 χρόνια γουιτς!
Πες μας τη δικιά σου/deli εκδοχή :)

Ανώνυμος είπε...

τι όμορφο ποστ...μου θύμισες τη γιαγια μου που ζύμωνε τα πρόσφορά της,μια ξεχωριστή ιεροτελεστία(που ομολογώ τότε μου φαινόταν υπερβολική)....δεν έχω φτιαξει ποτέ μου προσφορο,αλλά αγαπώ πολύ να τα τρώω!...δεν ξερω γιατί,αλλά έχω την αίσθηση οτι η γεύση τους δε μοιαζει με κανενός άλλου ζυμωτου ψωμιού :)
και ουτε που ηξερα οτι σημερα είναι η παγκόσμια μερα για το Ψωμί...
τελικά θα έλεγα οτι εγώ και οι ζύμες δε τα πάμε τόσο καλά στη κουζινα :)

witchofdaffodils είπε...

που χαθήκατε κόρη εξαγώγιμη;)