Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

ει - δικές ανάγκες...


Η φίλη Ε.. μου έστειλε σε slideshow μια ωραία ιστορία, αφιέρωμα "για τη μέρα των ατόμων με ειδικές ανάγκες". Θα αντιγράψω την ιστορία πιο κάτω, πρώτα όμως θέλω να πω ότι όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, έχουμε τις ει - δικές μας ανάγκες, όλοι είμαστε ραγισμένοι, όλοι είμαστε ατελείς, κι αν χωριζόμαστε στους "κανονικούς" και στους "ειδικούς" είναι μόνο γιατί βολεύει ένα συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, έναν συγκεκριμένο τρόπο αντίληψης του κόσμου και των πραγμάτων, που δεν είναι όμως ο μόνος τρόπος, κάθε άλλο, κάθε άλλο..
Η ιστορία:
"Μια γριά Κινέζα κουβαλούσε νερό με δύο μεγάλα δοχεία, το καθένα κρεμασμένο στις άκρες ενός κονταριού που στήριζε στο λαιμό της. Το ένα δοχείο είχε μια ρωγμή, ενώ το άλλο ήταν τέλειο και πάντα μετέφερε όλη την ποσότητα νερού στο τέλος μιας μακριάς διαδρομής από το ρυάκι στο σπίτι , ενώ το ραγισμένο δοχείο έφθανε μόλις μισογεμάτο.
Για δύο ολόκληρα χρόνια αυτό συνέβαινε καθημερινά, η γριά κουβαλούσε μόνο ένα και μισό δοχεία γεμάτα με νερό στο σπίτι της. Φυσικά το τέλειο δοχείο ήταν υπερήφανο για τα κατορθώματά του, εξυπηρετώντας απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί. Όμως το ραγισμένο δοχείο ντρεπόταν για τη δική του ατέλεια και ήταν δυστυχισμένο που μπορούσε να καταφέρει μόνο τα μισά από αυτά για τα οποία ήταν φτιαγμένο. Ύστερα από δύο χρόνια μιας κατάστασης που φαινόταν να είναι τίποτα άλλο από μια πικρή αποτυχία, μία μέρα αποφάσισε να μιλήσει στην γριά δίπλα στο ρυάκι.
«Ντρέπομαι για τον εαυτό μου και θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη!»
«Γιατί;», ρώτησε η γριά. «Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;».
«Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο μισό φορτίο εξαιτίας αυτής της ρωγμής στο πλευρό μου κι εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα κι εσύ» είπε το δοχείο.
Η γριά χαμογέλασε: «Καθώς θα γυρίζουμε στο σπίτι θα ήθελα να προσέξεις τα όμορφα λουλούδια κατά μήκος του μονοπατιού».
Όταν έφτασαν στο σπίτι η γριά είπε:«Παρατήρησες ότι υπήρχαν λουλούδια μόνο από το δική σου πλευρά κατά μήκος του μονοπατιού, αλλά όχι από τη μεριά του άλλου δοχείου; Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα. Φύτεψα σπόρους λουλουδιών στη δική σου πλευρά και κάθε μέρα καθώς βαδίζαμε επιστρέφοντας από το ρυάκι εσύ τους πότιζες. Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα λουλούδια και στολίζω το τραπέζι μου. Αν εσύ δεν ήσουν έτσι ακριβώς όπως είσαι αυτή η ομορφιά δε θα λάμπρυνε το σπίτι μου!»
Βέβαια δεν ήταν η ατέλεια του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό αλλά η ιδιαίτερη ικανότητά της γριάς να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.
Ο καθένας μας έχει τις "ρωγμές" του και τις "αδυναμίες" του, που μπορούν όμως να γίνουν χρήσιμες και να ομορφύνουν τη ζωή μας. Κάθε "ρωγμή" μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια κι ενδιαφέρουσα, αρκεί να βρει κάποιος την ομορφιά που μπορεί να δώσει η ατέλειά μας. Αν ο καθένας μας μετέτρεπε σαν τη γριά τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο, σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλλίτερος"

Να προσθέσω το αυτονόητο, ότι και εμείς οι ίδιοι θα πρέπει πρώτα να βρούμε τα καλά στις ατέλειές μας, αντί να νιώθουμε μειονεκτικά και να μεμψιμοιρούμε. Και έπειτα να σκεφτούμε ότι αν διαθέταμε όλο το χρόνο και την ενέργεια που χρειάζεται για να τσαντιστούμε με τους γύρω μας, να τους θάψουμε, να σκεφτούμε το χειρότερο για κάτι στραβό που έκαναν, ή για το πώς είναι, δε μπορεί, κάτι καλό θα τους βρούμε.

ΥΓ: Απορίες μου: τέτοιες ιστορίες κυκλοφορούν πάντα με το μοτίβο του στυλ "μια γριά κινέζα", "ένας γέρος ινδός", κλπ. Άραγε η σοφία ήταν πλεονέκτημα μια άλλης εποχής και χαρακτηρηστικό της Ανατολής; Τι λέει αυτό για τους νέους της Δύσης; Έχουμε αντικαταστήσει τη σοφία με την τεχνογνωσία σήμερα;

20 σχόλια:

Μάγια είπε...

μου άρεσε πολύ το ει-δικές. πώς γίνεται μία παύλα να μας δίνει τόσο άμεσα μία διαφορετική οπτική.. :)

όσο για την απορία, δεν ξέρω τι να σκεφτώ. είμαστε σίγουροι ότι στη δύση δε λένε "ένας νέος γάλλος, ή μια νεαρή φιλανδή;" (χλωμό, ε;)

heart n soul είπε...

ίσως να λένε στην ανατολή "ένας νέος γάλλος, ή μια νεαρή φιλανδή" αλλά δεν είμαι σίγουρη τι εννοούν!:)

Ναταλία είπε...

Πολύ όμορφη η ιστορία !
Αισιόδοξη.....με ένα ...δοχείο μισογεμάτο κι όχι μισοάδειο!

Όσο για την απορία....έχει άραγε σημασία;
Η ουσία είναι πως την μοιραζόμαστε και μπορούμε να διδαχθούμε όπως άλλοι διδάχθηκαν από έναν Σωκράτη ή έναν Αλέξανδρο...

heart n soul είπε...

καλώς τη natalia:)
ναι, μ'αρέσει κι εμένα η αισιοδοξία της ιστορίας!
Η απορία παραμένει, δεν ξέρω αν φτάνει η βιβλιοθήκη σοφίας ή αν είναι σημαντικό για μια γενιά να παράγει τη δική της σοφία, own it, σαν σημάδι εξέλιξης, βελτίωσης και όχι βαλτώματος

witchofdaffodils είπε...

Ας το πάρουμε με τη λογική.
2 δισ. κινέζοι
800 εκ. ινδοί
ποιός θα καθίσει να τους ψάξει για εξακρίβωση;-)

heart n soul είπε...

2 dis? is it true???

Sotona Dos είπε...

αγαπημενη δεν διαβασα το κειμενο σου...αλλα δεν μπορεις να με σταματησεις να περασω
για ενα "γεια"

witchofdaffodils είπε...

yes dear, indeed..

poet-lizard είπε...

Καλημέρα στη καρδιά σου και τη ψυχή σου και σε ότι άλλο σε αποτελεί!.. Η σοφία του όμορφου αυτού παραμυθιού είναι συμπυκνωμένη σε μία ιδέα που πρωτοέβγαλε ρίζες και πέταξε ανθάκια σε τούτον εδώ τον ευλογημένο τόπο: ουδέν κακόν αμιγές καλού... Το καλό δηλαδή ενυπάρχει σε όλες τις εκφράσεις της ύπαρξης, αρκεί να έχει κανείς τη δύναμη και την ανοιχτοσύνη να το αισθανθεί...

Υ.Γ. Τι ωραίες μουσικές!..
Μας αφιερώνω το Tunic των Sonic...

heart n soul είπε...

stereo bro γεια και χαρά!:)
witch wow,πού παμε εμείς οι καραμήτροι?
poet-lizard, αγαπημένο, ευχαριστώ που το ξέρατε!:)

poet-lizard είπε...

Είναι μερικά πράγματα που τα γνωρίζουμε χωρίς να γνωρίζουμε ότι τα γνωρίζουμε και το τραγούδι για την Κάρεν γνωρίζω, χωρίς να γνωρίζω πως, έχει γραφτεί για σένα...

heart n soul είπε...

νομίζω ότι μια από τις ομορφιές της τέχνης είναι ότι η πρόθεση του καλλιτέχνη δεν είναι καθόλου ανάγκη να περιορίσει τον τρόπο που το κοινό του θα αντιληφθεί το έργο του. Τι κι αν οι Sonic Youth έγραψαν το τραγούδι για την ανορεξική Κάρεν Κάρπεντερ, εμείς το κάνουμε δικό μας και μας αγγίζει σα να γράφτηκε για μας, sweet:)

poet-lizard είπε...

Ναι, είναι μαγικός ο τρόπος που κάποιο τραγούδι ξεφεύγει από τον μικρόκοσμο (που μπορεί να είναι όσο ευρύς θέλει) του δημιουργού του και πάει εν πλήρη χαρά και χαράζεται σε ανύποπτες καρδούλες και εκείνες με τη σειρά τους μεταφέρουν και εκφέρουν την κόρη αυτής της ένωσης, αιώνια!..
Όλο το δισκάκι αυτό έχει τέτοια τραγούδια και όποτε το ακούω νιώθω πως όλη η δύναμη και η ομορφιά της μουσικής τους βγαίνει από το βαθύτερο του μέσα μου.. Με μιά μικρή δόση υπερβολής θα έλεγα πως αυτό είναι εγώ και εγώ αυτό.Αυτά.

heart n soul είπε...

κι εγώ το goo θα ξεχώριζα ως ιδιαίτερο για μένα:)

virginia Diakaki είπε...

kalispera!poly omorfo to post sou !

heart n soul είπε...

καλησπέρα και καλωσορίσατε χ:)

Giorgio είπε...

Πιστεύεις ότι μπορεί να αλλάξει η νοοτροπία κάποιων και να σταματήσουν να θεωρούν τους εαυτούς τους "ανώτερους" σε σχέση με κάποιους άλλους???

Η ιστορία πολύ γλυκιά, με θετικά μηνύματα...Στην απορία σου πραγματικά δηλώνω άγνοια...

Καλό βράδυ

heart n soul είπε...

giorgio, όχι, δεν θα αλλάξει, μπορεί να αλλάξει όμως η δική μας..
καλησπέρες:)

kwstask είπε...

Καλησπερα κι απο εμενα.Υπαρχει κατι που ειχε πει καποιος αθλητης-ο Πυρρος Δημας νομιζω ηταν-και το εχω κρατησει.Ειχε πει:"Δεν υπαρχουν ατομα με ειδικες αναγκες.Υπαρχουν ατομα με ειδικες δυνατοτητες."Αυτη η εκφραση μου αρεσε πολυ και ετσι την υιοθετησα.Θελω να πω 2 πραγματα ακομη:1ον:εχω εναν φιλο με ειδικες δυνατοτητες.(Εχει 78% αναπηρια στα ποδια του και περπαταει με μπαστουνακι.Αυτο ομως δε μας εμποδιζει και τις βολτες μας να κανουμε και τα καφεδακια μας να πιουμε!)και 2ον:Πριν λιγες μερες δηλωσα εθελοντης στο Χατζηκυριακειο ιδρυμα και μου ειπαν οτι θα επικοινωνησουν μαζι μου μετα τις γιορτες.Μακαρι!Το Χατζηκυριακειο Ιδρυμα φιλοξενει κοριτσακια με ειδικες αναγκες απο 5 ως 15 ετων. Αυτα τα παιδια ειναι και δικα μας παιδια και μας χρειαζονται!Ας ειμαστε διπλα τους.Οποιος-οποια μπορει και θελει ας δηλωσει εθελοντης-εθελοντρια.Η συμβολη ολων στο εργο του Χατζηκυριακειου ειναι πολυτιμη.Αν καποιος-καποια θελει να γινει εθελοντης-εθελοντρια ας μου αφησει σχολιο στο μπλογκ μου η ας στηλει ενα e-mail στο gatoylis1981@yahoo.gr να τον-την κατατοπισω.Θα ναι χαρα μου αν βρεθει εστω και ενας η μια που να θελει.Υστ:συγνωμη για το τεραστιο σχολιο-ποστ.

heart n soul είπε...

kwstas welcome, το σχόλιό σου πολύ καλοδεχούμενο και ελπίζω να έχει και ανταπόκριση:)