Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

I'll be your mirror

"Mirroring in simplest form is copying what someone else is doing while communicating with them"

Το "καθρέφτισμα" αυτό μπορεί να περιλαμβάνει χειρονομίες, κινήσεις, στάση σώματος, μυικές συσπάσεις, εκφράσεις, τόνο, κίνηση ματιών, αναπνοή, τέμπο, προφορά, στάση, επιλογή λέξεων, μεταφορές, και γενικά ο,τιδήποτε χρησιμοποιούμε ως μέσο επικοινωνίας. Ο "κατοπτρισμός" (δεν ξέρω αν αυτή είναι η "επίσημη" μετάφραση στα ελληνικά) γίνεται πολύ φυσικά, καθώς δυο άνθρωποι συζητούν, με ήχους, χαμόγελα, συνοφρυώματα του ενός προς τον άλλο. Αν ο ένας συνομιλητής χρησιμοποιήσει π.χ. μια μεταφορά, ο άλλος κατά πάσα πιθανότητα θα ανταποδώσει με παρόμοιο τρόπο. Ένας χορός επικοινωνίας δηλαδή, είτε με τη γλώσσα του σώματος είτε με τις λέξεις, όπου το ζευγάρι των χορευτών-συνομιλητών αλληλοκαθρεφτίζονται, πετυχαίνοντας έτσι μεγαλύτερη αρμονία (rapport). Έχει παρατηρηθεί ότι η ταύτιση σωματικής ή γλωσσικής έκφρασης κάνει τους συνομιλητές πιο φιλικούς τον ένα προς τον άλλο. Ψυχολογικά αυτό ίσως να εξηγείται με τον τρόπο που αναγνωρίζουμε το είδωλό μας στον καθρέφτη. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι οι εραστές (και οι άνθρωποι, και τα ζώα) επιδεικνύουν αυτή την συμπεριφορά (επίσης γνωστή και ως matching ή pacing) με σκοπό να έλξουν το ταίρι τους, ή ακόμα, άνθρωποι που γνωρίζονται καλά ή μοιράζονται ενδιαφέροντα, συμπάθεια κλπ. μια που έτσι εκφράζουν rapport (αμοιβαία συμπάθεια ή έλξη, συνάφεια, ταύτιση), affinity (σχέση, έλξη, συγγένεια, συνάφεια, συμπάθεια), empathy (συναισθηματική ταύτιση, κατανόηση, συμπάθεια, συμμερισμό), αυξάνουν τον συγχρονισμό τους (αυτό που λέμε: εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος), με αποτέλεσμα την ομαλότερη επικοινωνία. Τα παιδιά μιμούνται τους γονείς , μια που αυτοί είναι τα μοντέλα-πρότυπα, αυτό που "θέλουν να γίνουν", μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία και να τους αντικαταστήσουν με τον Μέρυλιν Μάνσον (σόρυ, είμαι επιρρεασμένη από τα μανσονάκια που είδα σήμερα:) Ίσως αυτό να δείχνει ότι είναι λάθος να θεωρούμε αυτή την εφηβική συμπεριφορά απλά σαν "μιμητισμό", σαν "μαϊμούδισμα" και έλλειψη προσωπικότητας, ίσως θα πρέπει να την δούμε σαν "καθρέφτισμα", την (ακόμα άτσαλη κι ανεπεξέργαστη ίσως) προσπάθεια του νεαρού ατόμου να επιδείξει συνάφεια, συγγένεια, με το άτομο το οποίο θαυμάζει, αντικαθρεφτίζοντας την ομιλία του, τη συμπεριφορά του, ακόμα και την εμφάνισή του (ίσως μια που, απουσία της φυσικής οντότητας του ατόμου αυτού μπροστά του εκείνη την στιγμή, πρέπει να το αναπαράγει ο ίδιος). Το mirroring λοιπόν είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας κοινωνικής συναναστροφής, και η συνειδητή γνώση της διαδικασίας του είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την καλή έκβαση μιας κουβέντας. Το μοντέλο διαπροσωπικής επικοινωνίας και ψυχοθεραπείας NPL (neurolinguistic programming) προωθεί το mirroring ως επικοινωνιακή τεχνική με σκοπό την βελτίωση των σχέσεων και τών...πωλήσεων (οι συμφωνίες κλείνουν ευκολότερα όταν κερδίζουμε τον συνομιλητή μας). Το πόσο μας επηρρεάζει το mirroring είναι φανερό όταν κάποιος το χρησιμοποιήσει για να μας κοροϊδέψει, επαναλαμβάνοντας τις κινήσεις ή τα λόγια μας, κάτι που από μικρή ηλικία αντιλαμβανόμαστε πόσο ενοχλεί τον άλλο. Άλλες φορές πάλι, από υπέρμετρο ενθουσιασμό, στην προσπάθεια να δείξουμε συμπάθεια και θαυμασμό, μπορούμε να προκαλέσουμε δυσφορία στο "αντικείμενο του θαυμασμού" μας, "αντανακλώντας" τα λόγια τους. Το επιτυχημένο mirroring λοιπόν έχει έναν βασικό κανόνα, όπως και πολλά άλλα πράγματα σ'αυτή τη ζωή. Να μην γίνεται συνειδητά αντιληπτό.

Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://www.work911.com/communication/skillsmirroring.htm
http://www.dummies.com/WileyCDA/Section/id-280172.html
http://nlp.neurolinguistic.info/nlp_mirroring.html


Ακούμε: (αντί για το ομότιτλο του ποστ, από Velvet Underground, που δεν έπαιζε). Διαβάζουμε: Μίχαελ Έντε, Ο Καθρέφτης Μες Τον Καθρέφτη

12 σχόλια:

Μάγια είπε...

κάποτε είχα διαβάσει πράγματα για αυτό το θέμα και άρχισα να παρατηρώ τη συμπεριφορά μου σε σχέση με το ποιος ήταν ο συνομιλητής μου. ήταν εντυπωσιακό το πόσα κάνουμε χωρίς καν να συνειδητοποιούμε!

πολύ ενδιαφέρουσα η εξήγησή σας για την αιτία που ίσως να οδηγεί σε μιμιτισμό διαφόρων διασήμων...

επίσης, ποτέ δεν είχα αναρωτηθεί γιατί μας ενοχλεί τόσο όταν συνειδητοποιούμε ότι κάποιος μιμείται τις κινήσεις μας κλπ επίτηδες!

εν ολίγοις (προσπαθώ να σας φτάσω σε σεντονολογία!), πολύ ωραίο κείμενο! καλό βραδάκι!

heart n soul είπε...

maya πλιζ, σεντονολογίστε ελεύθερα, θεωρείστε το ζέσταμα για το homework σας (σε περίπτωση που νομίζατε ότι το ξέχασα:)
χαιρετώ κι εγώ:))

Μάγια είπε...

gmt, το θυμάστε!

τίποτα δεν έχω κάνει κυρία, ζητώ ταπεινά συγγνώμη (με σκυμμένο το κεφάλι τα λέω αυτά, λυπηθείτε με!)

heart n soul είπε...

με πετύχατε κι εμένα με σκυμμένο το κεφάλι, δε θα σας μαλώσω, σήμερα, λοιπόν:)

Μάγια είπε...

Μωρέ μπράβο ταπεινοφροσύνη και οι δυό μας!! :Ρ

heart n soul είπε...

η δική μου είναι περαστική, γι αυτό μη βασίζεστε:))

Giorgio είπε...

Από τα κείμενά σου (ελπίζω να επιτρέπεται ο ενικός) αρχίζω και συνειδητοποιώ τη βαθύτερη σημασία λέξεων-συμβόλων.

Τόσο από αυτό,όσο και από το προηγούμενο με τους συντρόφους.

Τα κείμενα σου είναι πραγματικά καλογραμμένα...Υποκλίνομαι

heart n soul είπε...

sweet giorgio, ο πληθυντικός είναι της τσαχπινιάς και όχι της αποστάσεως, εσείς με τα τσαχπίνικα νιάτα σας δεν τον χρειάζεστε, μόνο ενικό λοιπόν σας επιτρέπω:) εγώ υποκλίνομαι στην ευγένειά σας:)

ΕΛΕΝΑ είπε...

Mirroring,και πόσο επηρεάζει τις σχέσεις επικοινωνίας μας με τους άλλους!! Πολύ ενδιαφέρον!!
Συνήθως λειτουργώ αυθόρμητα, σπάνια "κοιτάζω" πόσο επηρεάζει αυτό τον "απέναντί" μου. Οπως λέει η Μάγια, είναι εντυπωσιακό το πόσα κάνουμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε!!!
Την τάση μιμιτισμού, που μέσα από τους γιούς μου και τις παρέες τους την βλέπω σ' όλο της το μεγαλείο, ποτέ δεν μπόρεσα να την καταλάβω. Ποτέ δεν είχα τέτοιες τάσεις. Η ίσως και να είχα και να μην το συνειδητοποίησα τελικά:)

betty είπε...

Τρομερά ενδιαφέρον κείμενο. Σε μένα το mirroring είναι φανερό και στα σχόλια των blog !! όλοι σχεδόν κάνουν τα πάντα για να δείξουν λεκτικά πόσο συμφωνούν!

witchofdaffodils είπε...

πραγματικά ενδιαφέρον heart, ξανα-μανα ole!
Αυτό που πραγματικά εκτιμώ στα ποστ σας, είναι οτι αποτελούν μια αφορμή για σκέψη. Σημαντικό αυτό.
Δεν υπάρχουν σημεία διαφωνίας αλλά αν μου επιτρέπετε κάποιες συμπληρωματικές σκέψεις.
Ναι, είναι "φυσιολογικό" να υπάρχουν κοινοί κώδικες επικοινωνίας, ίδιες φράσεις, ίδιοι αν θέτε κωδικοί.
Αυτό που με έλκει πραγματικά όμως, είναι η διαφορετικότητα, το ξεδίπλωμα μιας άλλης προσωπικότητας. Όλοι μιμούμαστε κάποιους ή κάτι που θαυμάζουμε. Μα όλοι. τι ωραίο όμως να το φιλτράρουμε μέσα από το δικό μας είναι!
Πολλές φορές έχω την αίσθηση μιας ισοπεδωτικής εποχής όπου όλοι είναι ίδιοι, υιοθετούν τα ίδια, κάνουν τα ίδια. Χαρά που θα έκανε ο Μάο! Μόλις πέτυχε η περίφημή του πολιτιστική επανάσταση!
Δε θεωρώ το copy paste αναγκαίο για μια ουσιαστική επικοινωνία. Θέλω να μάθω, να γοητευθώ, να με συνεπάρει κάτι που δε θα είναι η εικόνα μου στον καθρέφτη, θα είναι άλλο και θα είμαστε μαζί.

ΥΓ1 Φαντάζομαι πως δεν αναφέρεστε στο μιμιτισμό λόγω έλλειψης προσωπικότητας. Είμαι σίγουρη πως δε θα βρίσκατε ενδιαφέρον σε κάτι τέτοιο.
ΥΓ2 Τσιμπήστε ένα σεντονάκιον έτι :)

heart n soul είπε...

sweet έλενα, άβυσσος, ε?:) Στους εφήβους υπάρχει και το λεγόμενο peer pressure που είναι υπόλογο.

ντιαρ betty, κι εγώ από τα μπλογκοσχόλια πήρα αφορμή, πέσατε διάνα! είναι μια περίεργη κατάσταση, ακόμα καινούρια κι ασυνήθιστη, μια που δεν ζούμε ακόμα, κι ελπίζω ποτέ να μην ζήσουμε, την sci-fi κατάσταση όπου δεν υπάρχουν διαπροσωπικές σχέσεις παρά μόνο virtual. Έτσι προσπαθούμε να εφαρμόσουμε (ή εφαρμόζουμε ασυναίσθητα) τις αρχές της "πραγματικής" μας ζωής στον μπλογκοχώρο, και μην γνωρίζοντας τον άλλο άνθρωπο, το μόνο που έχουμε για να συνδιαλλαγούμε μαζί του και να κάνουμε το όποιο mirroring κάνουμε συνειδητά ή ασυναίσθητα στην πρόσωπο με πρόσωπο συνομιλία, είναι τα λόγια που έγραψε. Απ'τα λόγια φτιάχνουμε εικόνες, φάτσες, προσωπικότητες, κάτι σαν όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, μόνο που εδώ οι χαρακτήρες σου απαντάνε κιόλας. Απ'τα λίγα λόγια ενός σχολίου, από τα σημεία στίξης ακόμα,βγάζουμε συμπεράσματα, κάνουμε επιλογές "κολλητών", αντικαθρεφτίζουμε τα smilies, τα θαυμαστικά και τ'αστειάκια τους, νομίζω ότι είναι η ανάγκη για mirroring, που δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, και το κάνουμε έτσι. (now, this is what i call a σεντόνι witch!

whitch dearest, σας αντικαθρεφτίζω ένα ολέ! Σας ευχαριστώ και για την εκτίμηση (αμοιβαία) και για τις συμπληρωματικές σκέψεις, που δεν χρειάζονται άλλο συμπλήρωμα από μένα, έτσι είναι, και είμαστε ένα παγκόσμιο χωριό, και χρειαζόμαστε το διαφορετικό μας για να το ερωτευτούμε και το όμοιό μας για να τσακωθούμε (ω μάδερ!)