tag:blogger.com,1999:blog-7095247022822902340.post6167900773939605441..comments2023-10-24T10:24:54.138+01:00Comments on heart n soul: Όλα τα καλά πράγματα τελειώνουν κάποτε...heart n soulhttp://www.blogger.com/profile/02542542921311317286noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-7095247022822902340.post-23658531657056788432007-12-06T12:43:00.000+00:002007-12-06T12:43:00.000+00:00όχι, δεν νομίζω ότι γίνεστε υπερβολικός, το φαγητό...όχι, δεν νομίζω ότι γίνεστε υπερβολικός, το φαγητό έχει γίνει άγχος, ίσως επειδή, στη σημερινή υπερκαταναλωτική κοινωνία της υπεραφθονίας το κάνουμε ενοχικά (αν φάω θα παχύνω), η δίαιτα έχει γίνει εμμονή, κι από την άλλη με φόβο, γιατί ό,τι τρώμε είναι ψεκασμένο, ορμονιασμένο, συντηρημένο κλπ., τρώμε και τρωγόμαστε που λένε. Έτσι όπως πολύ σωστά παρατηρήσατε, αντί να νιώθουμε ευγνωμοσύνη που έχουμε να φάμε, κάνουμε αρνητικούς συνειρμούς. Πολλή ενδιαφέρουσα παρατήρηση.heart n soulhttps://www.blogger.com/profile/02542542921311317286noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7095247022822902340.post-51465163601251494742007-12-06T12:09:00.000+00:002007-12-06T12:09:00.000+00:00Το πρόβλημα πιστεύω όλων αυτών που αναφέρετε είναι...Το πρόβλημα πιστεύω όλων αυτών που αναφέρετε είναι ότι παλιότερα το φαγητό ήταν περισσότερο για τη συνεύρεση (για να το συνδυάσω και με το περι συντροφικότητας post σου) της οικογένειας. Τώρα πια το έχουμε ως μια συνήθεια "Πρέπει να φάω!", "Φάε γρήγορα για να μαζέψω το τραπέζι" κτλ. Έτσι χάθηκε η ουσία της συγκέντρωσης της οικογένειας γύρω από το τραπέζι (υπάρχουν βέβαια και άλλοι λόγοι γι' αυτό) και "σαβουριάζουμε" από συνήθεια, επειδή πρέπει...<BR/>Κάποτε θυμάμαι μας έλεγαν οι γονείς "Φάε παιδάκι μου να μεγαλώσεις, να πιάνεις την πέτρα και να τη στίβεις" και όλη η φιλολογία που συνόδευε την ιεροτελεστία του φαγητού. Τώρα, στις μέρες μας, φωνάζουν οι γονείς φάε γιατί θα πάθεις καμιά νευρική ανορεξία. Τότε φαγητό+ζωή, τώρα φαγητό+κίνδυνος για την υγεία.<BR/>Ίσως να γίνομαι υπερβολικός...Pericles Christouhttps://www.blogger.com/profile/00577334277454718261noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7095247022822902340.post-14668418393789937942007-11-21T19:25:00.000+00:002007-11-21T19:25:00.000+00:00έχετε δίκιο Χουανίτα:)έχετε δίκιο Χουανίτα:)heart n soulhttps://www.blogger.com/profile/02542542921311317286noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7095247022822902340.post-60397655020836761052007-11-21T18:17:00.000+00:002007-11-21T18:17:00.000+00:00ΧΑΧΑ! Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι Κική! Καλά...ΧΑΧΑ! <BR/>Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι Κική! <BR/>Καλά τα λες Heart, τα πιο παχύσαρκα παιδιά στην Ευρώπη δείχνουν οι στατιστικές...<BR/>Εγώ πάλι δεν μπορώ να σκεφτώ τους ανθρώπους εμφανισιακά σε άλλη στιγμή της ζωής τους. Με απορροφά τόσο το τώρα, που η φαντασία μου μπλοκάρει.Juanita La Quejicahttps://www.blogger.com/profile/04004611633571697463noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7095247022822902340.post-44892645204093944732007-11-21T16:42:00.000+00:002007-11-21T16:42:00.000+00:00:)):))heart n soulhttps://www.blogger.com/profile/02542542921311317286noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7095247022822902340.post-14376414551883819132007-11-21T16:31:00.000+00:002007-11-21T16:31:00.000+00:00τι ωραίο αισιόδοξο κείμενο! :) με τους αντιπαθητικ...τι ωραίο αισιόδοξο κείμενο! :) <BR/><BR/>με τους αντιπαθητικούς ενήλικες κάνω κι εγώ το ίδιο, κάποιες φορές πιάνει (εκτός αν είναι ΠΟΛΥ αντιπαθητικοί!)<BR/><BR/>ωραίο και το τραγουδάκι σας, εύγε!Μάγιαhttps://www.blogger.com/profile/03837312718092856358noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7095247022822902340.post-65537848759476029032007-11-21T13:11:00.000+00:002007-11-21T13:11:00.000+00:00ειδικά με τα ελληνόπουλα τα τελευταία χρόνια δεν ε...ειδικά με τα ελληνόπουλα τα τελευταία χρόνια δεν είναι δύσκολο να τα φανταστείς μετέπειτα!heart n soulhttps://www.blogger.com/profile/02542542921311317286noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7095247022822902340.post-78913436311030402482007-11-21T13:03:00.000+00:002007-11-21T13:03:00.000+00:00Σχετικά με το τελευταίο που είπες. Εγώ προσπαθώ κα...Σχετικά με το τελευταίο που είπες. Εγώ προσπαθώ και το ανάποδο: βλέπω παιδιά και σκέφτομαι πως θα γίνουν μετά: κοιλαράδες, φαλακροί κλπ κλπ. Ναι, όλα εξελίσσονται...kikihttps://www.blogger.com/profile/17672412851345680625noreply@blogger.com